[b]Odpowiada Piotr Ostapa, radca prawny z kancelarii Mamiński & Wspólnicy sp.k.: [/b]
Normy czasu pracy pracowników zakładów opieki zdrowotnej określa art. 32g [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=184739]ustawy z 30 sierpnia 1991 roku o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. DzU z 2007 r. nr 14, poz. 89 ze zm.)[/link].
Powyższy akt prawny, wskazując dobowe i tygodniowe normy czasu pracy, zachowuje przy tym podział na poszczególne grupy zawodowe. Regułą pozostaje, że przeciętne tygodniowe normy czasu pracy dla poszczególnych grup zawodowych stanowią dokładnie pięciokrotność norm dobowych.
Zgodnie z treścią art. 32g ust. 1 ustawy zasadą jest, że czas pracy pracowników zatrudnionych w zakładzie opieki zdrowotnej nie przekracza 7 godzin 35 minut na dobę i przeciętnie 37 godzin 55 minut na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy. Powyższa dobowa i tygodniowa norma czasu pracy odnosi się więc również do pielęgniarek zatrudnionych w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej.
Normy czasu pracy osób niepełnosprawnych określa z kolei [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=75513]ustawa z 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU nr 123, poz. 776 ze zm.)[/link]. Regulacja ta rozróżnia osoby o lekkim, umiarkowanym oraz znacznym stopniu niepełnosprawności. O ile, zgodnie z treścią ustawy, czas pracy osoby niepełnosprawnej, wobec której orzeczono znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności, nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo, o tyle czas pracy osoby o lekkim stopniu niepełnosprawności nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.
