Robot jest rzeczywiście mikroskopijnych rozmiarów, ma 25 mikrometrów (mikrometr - jedna milionowa część metra). Jego korpus składa się z wielu warstw irydu, galu, arszeniku i chromu, pierwiastki te zostały pocięte na „wstążki" i odpowiednio połączone. „Głowa" robota wykonana jest z chromu, niklu i złota. Do poruszania się wykorzystuje pole magnetyczne i „witkę" jaką dysponują niektóre bakterie. Nikiel reaguje z polem magnetycznym wprawiając robota - chaotycznie - w ruch, ale specjalny program komputerowy kieruje nim w pożądaną stronę. ABF przemieszcza się z prędkością do 20 mikrometrów na sekundę.
Pierwsze przeprowadzone testy wykazały, że robot jest w stanie transportować mikroelementy (eksperymentowano z polistyrenem). Konstruktorzy zauważyli, że niezbędne są poprawki, na przykład, trzeba zwiększyć precyzją poruszania się ABF. Koniecznie trzeba opanować też umiejętność natychmiastowego zatrzymywania go po wypełnieniu zadania.
Szwajcarscy naukowcy widzą dla robota zastosowanie w medycynie. Mógłby on dostarczać precyzyjne dawki lekarstw do odpowiedniego miejsca w organizmie. Mógłby też czyścić naczynia krwionośne, zapobiegając zatorom i zakrzepom.
