Rz: Według australijskich naukowców przyczyna tego, że jeszcze nie odnaleźliśmy życia w kosmosie, jest prosta – zwyczajnie nie ma go tam. Czy zatem wszelkie nasze wyobrażenia z książek czy filmów albo opowieści rzekomych świadków spotkania z istotami pozaziemskimi nigdy się nie urzeczywistnią?
Karol Wójcicki: Na razie opowieści o rzekomych spotkaniach z obcymi mają podobną wartość co historyjki ludzi, którzy jakoby widzieli jednorożce albo duchy. Nie ma na to wiarygodnych dowodów. Od tego są naukowcy, którzy od bardzo dawna szukają śladów życia na innych planetach, np. za pomocą bezzałogowych sond czy łazików. Ale jeszcze na nic nie trafiliśmy, choć bardzo byśmy chcieli. Może się okazać, że przez długi czas na nic nie trafimy, a być może nigdy. To jest jedna z największych zagadek.
Kiedy wysyłamy wspomniane sondy, zawsze mówi się o śladach wody, na które gdzieś tam trafiono, i podejrzewa się, że to wskazuje na istnienie jakichś form życia...
Podczas lekcji z dziećmi w planetarium lubię powtarzać, że nie w każdej kałuży pływa ryba. Woda jest niezbędnym składnikiem takiej formy życia, jaką sobie wyobrażamy. Naturalnie więc tej wody zawsze szukamy, licząc, że szanse znalezienia życia w takim środowisku są większe. Ale woda niczego nam nie gwarantuje. Przecież odnaleźliśmy ją w prawie każdej części Układu Słonecznego. Wiemy, że jest na Księżycu, na Marsie czy na Merkurym. Są miejsca w Układzie Słonecznym, w których wody jest nawet więcej niż na Ziemi, np. na lodowych księżycach Jowisza i Saturna. Ale woda to jedynie wskazówka, że możemy tego życia tam szukać.
Skoro miejsc z wodą jest tak dużo, to może życie jednak istnieje, tylko nie potrafimy go znaleźć?
