Reklama

Prezydent elekt okazuje się nikim

Do 6 sierpnia Andrzej Duda będzie prezydentem elektem. Ale w ciągu ćwierćwiecza istnienia III RP nie wypracowano żadnej definicji tego stanowiska. Nie ma żadnych uregulowań dotyczących tzw. okresu przejściowego.

Aktualizacja: 18.06.2015 08:17 Publikacja: 17.06.2015 22:18

Prezydent elekt okazuje się nikim

Foto: AFP

Tuż po wyborach nie bardzo było wiadomo, gdzie Duda utworzy tymczasowe biuro. Ostatecznie urzęduje w pałacu Przeździeckich na Foksal. Ale na prowadzenie biura nie dostaje żadnych pieniędzy z budżetu. Ewentualne podróże po Polsce musi finansować z własnej kieszeni.

Wszystko idzie zatem na żywioł. To dlatego w przeszłości przy zmianie prezydentów dochodziło do dziwacznych i nieco gorszących scen. Aleksandra Kwaśniewskiego w Pałacu Prezydenckim przywitał... kucharz. Ale jego następca był tam witany chlebem i solą. Z kolei po tragicznej śmierci Lecha Kaczyńskiego Bronisław Komorowski usiłował przejąć władzę na podstawie paska informacyjnego w telewizji bez formalnego potwierdzenia zgonu prezydenta.

Nieco inaczej wygląda to w USA. Jest tam specjalna ustawa o przekazaniu władzy. Urzędujący prezydent musi udostępnić elektowi biura, komputery, telefony. Elekt dostaje też kilka milionów dolarów na rekrutację pracowników czy powyborcze wizyty.

W II Rzeczypospolitej obowiązywał wydany przez Radę Ministrów „Polski ceremoniał państwowy", w którym precyzyjnie opisano sposób przekazania władzy, a nawet pożegnania ustępującego prezydenta. Zakładał on m.in., że przejmujący władzę ma dorożką odwieźć poprzednika do miejsca jego zamieszkania. A w Polsce Lech Wałęsa tuż przed oddaniem władzy oddał insygnia prezydenckie II RP do muzeum, by jego następca nie mógł ich wykorzystać w czasie zaprzysiężenia.

Opracowaliśmy wprawdzie cały ceremoniał związany z zaprzysiężeniem, przejęciem zwierzchnictwa nad Siłami Zbrojnymi, ale na uregulowanie okresu przejściowego zabrakło czasu albo woli.

Reklama
Reklama

To zaś powoduje, że prezydent elekt właściwie jest nikim. A traktowanie go zależy od wyczucia i kultury politycznej. Tej jednak – co zresztą widać doskonale w debacie publicznej – w III RP wciąż brakuje.

Komentarze
Hubert Salik: Reformy w czasach politycznego spektaklu
Komentarze
Michał Płociński: Wszystkie strachy Donalda Tuska
Komentarze
Estera Flieger: Psy na łańcuchach, karawana jedzie dalej
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Dwulecie rządu koalicji 15 października. Donald Tusk odbudował KO
Materiał Promocyjny
Jak producent okien dachowych wpisał się w polską gospodarkę
Komentarze
Jacek Nizinkiewicz: Decyzja Włodzimierza Czarzastego cieszy Tuska, Kwaśniewskiego i... partię Razem
Materiał Promocyjny
Lojalność, która naprawdę się opłaca. Skorzystaj z Circle K extra
Reklama
Reklama
REKLAMA: automatycznie wyświetlimy artykuł za 15 sekund.
Reklama
Reklama