Implantacja urządzenia kardiologicznego – stymulatora serca (IPG), kardiowertera-defibrylatora (ICD) czy urządzenia do terapii resynchronizującej (CRT) to dla wielu pacjentów stres i nowa sytuacja, z którą dopiero uczą się żyć. Wiele wątpliwości dotyczy codziennego funkcjonowania, w tym życia płciowego. Czy uprawianie seksu ze wszczepionym urządzeniem wspomagającym pracę serca jest bezpieczne? Jakie jest ryzyko, że porywy namiętności spowodują wyładowanie kardiowertera-defibrylatora? Kiedy po zabiegu można na nowo podjąć współżycie – to najczęstsze pytania pacjentów.
Czytaj też: Z rozrusznikiem serca możesz więcej niż myślisz
Na szczęście, wbrew powszechnym obawom, życie z urządzeniem kardiologicznym nie musi oznaczać pasma wyrzeczeń. – Życie płciowe to bardzo istotny aspekt naszego funkcjonowania. Pacjenci nie powinni się krępować. Warto pytać nas, lekarzy, o wszelkie wątpliwości związane z aktywnością seksualną po implantacji kardiologicznych urządzeń wszczepialnych, warto dla swojego zdrowia, samopoczucia i radości życia – przekonuje dr hab. n. med. Maciej Kempa, ekspert Sekcji Rytmu Serca Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. O czym powinni pamiętać pacjenci?
Zagojenie się rany po wszczepieniu urządzenia
Wszczepienie stymulatora lub kardiowertera-defibrylatora serca to zabieg operacyjny. Jak po każdym zabiegu, rana operacyjna musi się zagoić. – Zazwyczaj trwa to mniej więcej kilkanaście dni. W tym czasie aktywność fizyczna, a co za tym idzie, także seksualna, powinna być ograniczona. Szeroki zakres ruchu ramion, pocieranie w miejscu implantacji może utrudnić gojenie. Przesuwające się w świeżej ranie urządzenie może być powodem bólu i dyskomfortu – z tego względu z aktywnością seksualną warto trochę odczekać – radzi dr hab. n. med. Maciej Kempa.
Szczera rozmowa z kardiologiem
Przyczyny implantacji urządzenia mogą być różne. Jak wyjaśnia dr Kempa wpływ aktywności seksualnej na stan zdrowia zależy nie tyle od samego implantowanego urządzenia, ile właśnie od powodów, dla których do implantacji w ogóle doszło. – Niektórzy pacjenci cierpią na zaawansowaną chorobę wieńcową lub skrajną niewydolność serca i są to sytuacje wymagające szczególnej rozwagi. Inni pacjenci mogą być obciążeni arytmiamii uwarunkowanymi genetycznie, co nie upośledza wydolności fizycznej, jednak w określonych sytuacjach może stanowić pewne ryzyko. Dlatego moment podjęcia aktywności seksualnej po implantacji stymulatora lub kardiowertera-defibrylatora zawsze powinno się przedyskutować z lekarzem prowadzącym – podkreśla.
