Wraz z rozwojem współczesnej inżynierii bardzo szybko została przystosowana do potrzeb szeroko rozumianego projektowania. Natomiast jest to nadal coś nowego w branżach zajmujących się zarządzaniem inwestycjami. Wybiegając w przyszłość, już dziś można myśleć o projektach z zakresu land developmentu czy analizach due dilligence z użyciem technologii pozwalających na szybkie porównywanie różnych opcji w zależności od kontekstu i wymagań;
W naszej firmie zauważamy palącą potrzebę stosowania tego typu rozwiązań. Bardzo często, z naszego doświadczenia, widzimy jak rozmijają się oczekiwania Inwestorów, użytkowników oraz projektantów, co powoduje nieustające różnice zdań. My, jako Trebbi Polska, uczestniczymy w tych procesach i staramy się te oczekiwania koordynować i kompromisować. Jednakże mając na uwadze pozytywy wypływające z projektowania parametrycznego, widzimy, że moglibyśmy tę pracę wykonywać w zupełnie inny sposób.
Przykładowo, projektując na jednej z inwestycji dach w formie szedu (złożonego z ustawionych obok siebie dachów dwuspadowych) stosując projektowanie parametryczne doszliśmy do wniosku, ze koniecznie trzeba zmienić kształt. Główny parametr był tutaj oczywisty - koszty inwestycji. Rozpatrywane to było jednak wielopłaszczyznowo, oszczędności były nie tylko w konstrukcji, ale też we wszystkich innych materiałach pokrywających dach oraz w robociźnie. Pomimo tego dach nie stracił swojej wartości architektonicznej i elementów charakterystycznych, które to były obwarowane wieloma obostrzeniami, m. in. konserwatorskimi. Wdrażanie nowoczesnych technologii z odpowiednim pomysłem opłaca się - różnica kosztów wyniosła ponad 30 proc.
Pierwsze projekty parametryczne opierały się przede wszystkim na pracy nad geometrią; dzięki możliwości uzyskania w krótkim czasie różnych wersji koncepcji możliwa była szybka weryfikacja ich wad i zalet, a w efekcie wybór takiej, która najbardziej odpowiadała początkowym założeniom wizualnym, budżetowym czy wpisywania w kontekst; jednym z pierwszych takich obiektów był terminal Waterloo w Londynie ukończony w 1993 r.
Równolegle rozwijało się oprogramowanie i jego wzajemna kompatybilność, pozwalająca na przełożenie czystej idei na rozwiązania materiałowe czy konstrukcyjne.
