Zaproszenie do przychodni, wywiad na pierwszej wizycie, szczegółowe badania i szybka reakcja w przypadku wykrycia poważnej choroby u pacjenta - tak ma wyglądać model opieki pod kontrolą koordynatora i lekarza POZ, który już sprawdził się w pilotażowym projekcie NFZ. Teraz to rozwiązanie stopniowo obejmie poradnie POZ w Polsce.
Koordynatorem nie musi być osoba nowo zatrudniona. Zadania koordynatora może wykonywać osoba już zatrudniona w poradni jako lekarz, pielęgniarka, czy rejestratorka. Dojdą jej jednak nowe zadania związane ze wspieraniem pacjentów POZ w procesie leczenia. W I etapie – od 1 października – koordynator ma skupić się na działaniach profilaktycznych. Kolejnym krokiem będzie wprowadzenie programów zarządzania chorobą, czyli opieki koordynowanej dla pacjentów chorych przewlekle. Od 1 stycznia 2022 roku sukcesywnie do programu będą włączane kolejne schorzenia i choroby: nadciśnienie, cukrzyca, zaburzenia rytmu serca, niewydolność serca, choroby tarczycy. Docelowo koordynator będzie dbał o lepszą komunikację na linii lekarz – pacjent, planował monitorował przebieg diagnostyki oraz terapii, przypominał o nadchodzących wizytach, informował pacjenta szczegółowo o kolejnych etapach leczenia, nie tylko w ramach POZ, oraz wspomagał organizację leczenia u pacjentów z chorobami przewlekłymi.
Czytaj więcej
Od 1 października mają obowiązywać nowe zasady udzielania teleporad u specjalistów. Lekarze i pacjenci muszą być przygotowani na to, że w niektórych przypadkach możliwość zdalnej konsultacji będzie wykluczona lub ograniczona.
– Zmiany w POZ wprowadzamy bazując na wynikach pilotażowego projektu POZ PLUS, który objął ponad 350 tys. pacjentów z całej Polski. Właśnie na gruncie tego projektu testowaliśmy funkcję koordynatora. W zgodnej opinii pacjentów i lekarzy rola koordynatora została dobrze oceniona, dlatego taki model opieki będzie rozwijany i wprowadzany we wszystkich poradniach POZ – wskazuje Filip Nowak, p.o. prezes Narodowego Funduszu Zdrowia.
Opieka koordynowana ma zaprocentować wzrostem zaufania do POZ oraz do personelu medycznego i niemedycznego poradni oraz usprawnić
przepływ informacji m.in. o stanie pacjenta i wynikach jego badań między lekarzem rodzinnym a lekarzami innych specjalności.
