– To zdumiewające – komentuje prof. Piotr Kruszyński, obrońca jednego z zatrzymanych żołnierzy. – Można odnieść wrażenie, że prokuratura chce coś zamieść pod dywan.

Podpułkownik Dariusz Raczkiewicz, prokurator polskiego kontyngentu w Afganistanie, na miejsce zdarzenia pojechał w sierpniu 2007 roku, natychmiast po ostrzelaniu przez polskich żołnierzy afgańskiej wioski. Pracowała tam też komisja wojskowa.

Zgromadzone przez nich wstępne ustalenia pozwoliły na wszczęcie śledztwa w sprawie „nieostrożnego użycia broni przez żołnierzy polskiego kontyngentu wojskowego w Afganistanie i nieumyślnego spowodowania śmierci i ciężkiego uszczerbku na zdrowiu innych osób”.

W październiku 2007 roku akta trafiły do Polski. Dostali je śledczy z wojskowej prokuratury w Poznaniu. W listopadzie zlecili Żandarmerii Wojskowej zatrzymanie żołnierzy i przeszukanie ich domów.

Z informacji „Rz” wynika, że żandarmi dostali wytyczne od prokuratury, by nocą przed zatrzymaniami obserwować domy żołnierzy i podsłuchiwać ich telefony. Zatrzymanie mieli utrwalić za pomocą kamer.

Ppłk Raczkiewicz nie brał udziału w śledztwie, odkąd akta sprawy trafiły do Polski. Z Afganistanu wrócił dopiero z ostatnią grupą żołnierzy.

Nie uczestniczył więc w formułowaniu zarzutów, które postawili prokuratorzy w kraju na podstawie zebranych przez niego materiałów dowodowych.

Po powrocie do kraju ppłk Raczkiewicz także nie włączył się do śledztwa. – Musiał przejść obowiązkowe badania, a potem przysługiwał mu urlop po misji – wyjaśnia płk Jerzy Artymiak, rzecznik Naczelnej Prokuratury Wojskowej.

Artymiak zdradza jednak, że ppłk Raczkiewicz rozmawiał z Karolem Frankowskim, prokuratorem prowadzącym śledztwo. Kiedy i o czym rozmawiali? – Odmawiam odpowiedzi – ucina Frankowski.

– Opinia publiczna ma prawo do takiej wiedzy – uważa prof. Piotr Kruszyński.

Zarzuty wobec żołnierzy zostały sformułowane i przedstawione 14 listopada na konferencji prasowej. Sześciu z nich prokuratura zarzuciła zabójstwo ludności cywilnej, siódmemu – atak na niebroniony obiekt cywilny. Grozi im od kilku lat więzienia do dożywocia.