Po godzinach w poniedziałek

[srodtytul] Sztuczna inscenizacja ujarzmionej natury [/srodtytul]

[b]Gwiazdą rozpoczynającego się festiwalu Rozdroże jest francuska choreograf Mathilde Monnier. Dziś spotka się z publicznością, jutro pokaże swój spektakl [/b]

Spotkanie z Monnier w Centrum Sztuki Współczesnej urozmaicą pokazy fragmentów spektakli z jej udziałem. To dobry wstęp do wydarzenia, które będzie miało miejsce we wtorek i w środę w Teatrze Wielkim, gdzie Monnier pokaże „Tempo 76“. Tytuł spektaklu nawiązuje do liczby uderzeń metronomu na minutę. Liczby, której zostało podporządkowane wszystko. Dla francuskiej artystki to puls, wewnętrzny pośpiech każdego z wykonawców. Gdyby chcieć pisać według tego rytmu, zdania musiałyby się składać z samych krótkich słów. Tak jak tu. Jak bieg. Jak myśl. Jak bit.

Spektakl zespołu Centre Chorégraphique National de Montpellier Languedoc Roussillon rozgrywa się na prawdziwej trawie rozłożonej na całej scenie, a jedynym dodatkowym elementem scenografii jest rozpięta, niczym ekran, ciemna zasłona. To jedyne schronienie tancerzy, azyl przed ogromną, zieloną (obcą?) przestrzenią otaczającego ich świata.

Owe dwa główne elementy – pusta przestrzeń i rytm – przywołują na myśl prace rewolucjonisty tańca Merce’a Cunninghama (ur. 1967 r.), twórcy, którego Monnier ceni i podziwia. Cunningham odrzucił koncepcję tańca udramatyzowanego, a zafascynowany choreograficznym procesem często wykorzystuje do komponowania ruchu elementy przypadkowości, gestów codziennych czy rytmu miasta. Z uwagą patrzy też na przestrzeń – jego taniec może rozgrywać się w dowolnym punkcie i bez frontalnej orientacji (grania w centrum, w stronę publiczności).

Wydaje się, przynajmniej na podstawie fragmentów „Tempa 76“, że Mathilde Monnier podąża podobną drogą, inspirując się tym, z czym stykamy się w zwykłym życiu. Płacz, krzyk, śmiech, bieg – właśnie to wszystko zobaczymy. W dodatku w niezwykłym kontekście.

Dyrektor Narodowego Centrum Choreograficznego w Montpellier, pracując z tancerzami, za punkt wyjścia wybrała sobie bowiem pojęcie unisono – synchroniczną formę ruchu stosowaną przy okazji defilad, musicali, pokazów mażoretek czy cheerleaderek. W takich sytuacjach widzimy ludzi podobnie zbudowanych, wybranych tak, by efekt ich wspólnego ruchu był wręcz nierealny i jeszcze silniej działał na wyobraźnię.

Jednak francuska choreograf na to nie zważa – jej dziewięcioosobowy zespół składa się z mężczyzn i kobiet w rozmaitym wieku i różnych ras. Dzięki temu w grupie zaczynamy zauważać różnice i odnajdywać indywidualności. Wrażenie ich działań, niepokonanego rytmu, wiecznego pulsowania spotęguje współczesna muzyka, tętniąca i dudniąca niczym z wnętrza wielkiego organizmu. I tylko od nas, widzów, zależy, czy uznamy go za przyrodę, nowoczesny świat, czy też może po prostu... serce.

– Muzyka węgierskiego kompozytora György’ego Ligetiego będzie potraktowana w swobodny sposób – mówi Monnier. – Wraz ze scenografią stworzy poetycką całość, którą chciałabym połączyć ze światem „fałszywego“ naturalizmu, z czymś w rodzaju zrekonstruowanego pejzażu ogrodowego, sztucznej inscenizacji ujarzmionej natury.

[i]15. Międzynarodowe Spotkania Sztuki Akcji Rozdroże 2008.

Spotkanie z Mathilde Monnier, godz. 20, CSW.Spektakl „Tempo 76“, Mathilde Monnier, Teatr Wielki – Opera Narodowa, pl. Teatralny 1, bilety: 45 zł, wtorek – środa (4 – 5.11), godz. 19.15.[/i]

[i]Sandra wilk[/i]

[srodtytul]Kino[/srodtytul]

[b]Spotkania na krańcach Świata - Kinoteka[/b]

Film dokumentalny Wernera Herzoga. Tym razem reżyser jedzie na Antarktydę, do odludnej stacji naukowej położonej pośrodku lodowego pustkowia. Pokazuje ekscentryków, którzy tam żyją.

[i]Pl. Defilad 1, tel. 022 551 70 70, godz. 16.30. [/i]

[b]Siódmy Dzień - Luna[/b]

Dramat w reżyserii Carlosa Saury oparty na wydarzeniach, które miały miejsce na północy Hiszpanii w 1990 roku. Dwaj bracia zamordowali wówczas dziewięciu członków wrogiej im rodziny Cabanillasów, mszcząc się za wydarzenia z przeszłości. Zginęło kilka niewinnych osób.

[i]Ul. Marszałkowska 28,tel. 022 621 78 28, godz. 18.45. [/i]

[b]Elegia - Wisła[/b]

Ekranizacja bestsellerowej powieści Phillipa Rotha „Konające zwierzę” z Penelopą Cruz i Benem Kingsleyem w rolach głównych. David Kepesh, leciwy wykładowca uniwersytecki, nawiązuje romans ze swoją studentką, emigrantką z Kuby, Consuelą Castillo.

[i]Pl. Wilsona 2, tel. 022 839 23 65, godz. 20.30. [/i]

[i]ul[/i]

[srodtytul]Muzyka[/srodtytul]

[b]Wayne Hussey - Progresja[/b]

Akustyczny wieczór przy blasku świec uświetni koncert lidera zespołu The Mission i byłego członka The Sisters of Mercy Wayne’a Hussey’a. Ten jeden z najbardziej ekscentrycznych muzyków rockowych zagra utwory z albumu „Bare”.

[i]Ul. Kaliskiego 15a, tel. 022 683 75 42, godz. 20, bilety 40 – 60 zł. [/i]

[b]Blueszcz Blues Band - Tygmont[/b]

Tuż po koncercie Big Bandu Klubu Tygmont na scenie zagra Blueszcz Blues Band – zespół serwujący mieszankę szlachetnego brzmienia bluesowo-rockowego rodem z lat 70. Warto zwrócić uwagę na żywiołowego młodego pianistę Bartłomieja Twaroga.

[i]Ul. Mazowiecka 6/8, tel. 022 828 34 09, godz. 20, wstęp wolny. [/i]

[i]ul[/i]

[srodtytul]Teatr[/srodtytul]