Chodzi o poddziałanie 2.3.1 Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój (PO IR) „Proinnowacyjne usługi instytucji otoczenia biznesu dla małych i średnich przedsiębiorstw". Jego celem jest wsparcie firm w opracowaniu i wdrożeniu innowacji o charakterze technologicznym (produktowej lub procesowej lub obu), realizowanych w obszarach tzw. Krajowych Inteligentnych Specjalizacji poprzez współfinansowanie zakupu proinnowacyjnych usług świadczonych przez akredytowane przez Ministerstwo Rozwoju instytucje otoczenia biznesu. Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP), która odpowiada za ten schemat pomocy, ogłosiła trzeci już konkurs, ale na nowych, korzystniejszych zasadach.

Tak było dotychczas

Dotychczas PARP mogła udzielać wsparcia wyłącznie na zakup usługi:

- doradczej w zakresie innowacji, tj.: doradztwo, pomoc i szkolenia w zakresie transferu wiedzy, nabywania i ochrony własności niematerialnych i prawnych oraz korzystania z norm i regulacji, w których są one osadzone,

- wsparcia innowacji, tj.: udostępnianie przestrzeni biurowej, banków danych, zasobów bibliotecznych, badań rynku, laboratoriów, znakowanie, testowanie i certyfikację jakości w celu opracowania bardziej efektywnych produktów procesów i usług.

Dotychczas minimalna wartość wydatków kwalifikowanych projektu wynosiła 50 tys. zł, co oznaczało minimalną wartość dofinansowania na poziomie 35 tys. lub 25 tys. zł. Wartość maksymalna sięgałą 420 tys. zł, co oznaczało najwyższą wartość dofinansowania na poziomie 294 tys. lub 210 tys. zł w zależności od intensywności wsparcia w komponencie usługowym. Ta wynosiła 70 proc. kosztów kwalifikowanych w przypadku, kiedy całkowita kwota pomocy na usługi proinnowacyjne nie przekraczała 200 tys. euro w dowolnym trzyletnim okresie (przed udzieleniem wsparcia) i 50 proc. kosztów kwalifikowanych w pozostałych przypadkach.

Teraz doszły inwestycje

Doświadczenia PARP z dwóch konkursów i obserwacja potrzeb firm doprowadziły do kolejnego przeglądu kryteriów wyboru projektów, a w konsekwencji do zmian w całej dokumentacji konkursowej. Najistotniejsze to:

- wprowadzenie komponentu inwestycyjnego, czyli możliwości wsparcia w zakresie części kosztów inwestycji związanej z wdrożeniem innowacji w firmie (wdrożenie w okresie trwania projektu innowacji o charakterze technologicznym jest nadal wymogiem koniecznym do uznania za kwalifikowane wydatków). Po zmianie kryteriów, część kosztów wdrożenia innowacji w firmie można sfinansować w ramach projektu. Co ważne, dotychczasowy zakres kosztów dotyczących wdrożenia jest nadal szeroki, ale te które podlegają dofinansowaniu mogą dotyczyć wyłącznie zakupu: środków trwałych (w tym w formie leasingu z opcją wykupu) lub wartości niematerialnych i prawnych. Objęta dofinansowaniem inwestycja w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne musi być związana: albo z założeniem nowego zakładu, albo ze zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego, albo z dywersyfikacją jego produkcji poprzez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie, albo z zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego. W przypadku wdrożenia jedynie innowacji produktowej, dopuszczalnymi formami inwestycji początkowej jest tylko inwestycja w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne;

- wzrost maksymalnej wartości wydatków kwalifikowanych komponentu usługowego projektu do 500 tys. zł, co oznacza, że maksymalna wartość dofinansowania w tym zakresie może być na poziomie 350 tys. lub 250 tys. zł (w zależności od intensywności wsparcia, która w komponencie usługowym pozostaje bez zmian),

- wraz z wprowadzeniem komponentu inwestycyjnego, określenie maksymalnej wartości wydatków kwalifikowanych inwestycji początkowej jako niższej niż dwukrotność wartości wydatków kwalifikowanych usługi proinnowacyjnej w konkretnym projekcie, tj. np. 1 mln zł minus 1 zł w przypadku, gdy komponent usługowy oszacowano na 500 tys. zł;

- intensywność wsparcia w komponencie inwestycyjnym zależy od tzw. mapy pomocy regionalnej oraz statusu firmy i wynosi odpowiednio dla Mazowsza od 20 do 55 proc., a dla pozostałych województw od 35 do 70 proc.;