Lefebryści coraz bliżej Kościoła

Ponad 20 lat temu, 30 czerwca 1988 roku, do szwajcarskiej miejscowości Ecône zjechało kilka tysięcy zwolenników tradycjonalistycznego katolickiego Bractwa Piusa X. Jego przewodniczący, francuski arcybiskup Marcel Lefebvre, wbrew woli Watykanu dokonał konsekracji czterech księży Bractwa. Nowymi biskupami zostali: Bernard Tissier de Mallerais, Richard Williamson, Alfonso de Galarreta i Bernard Fellay.

Na reakcję Watykanu nie trzeba było długo czekać. Już następnego dnia Kongregacja ds. Biskupów zadeklarowała w specjalnym dekrecie, że arcybiskup ściągnął na siebie tym „schizmatyckim aktem” automatyczną ekskomunikę. 2 lipca dekret ten potwierdził Jan Paweł II. W konsekwencji, choć jego członkowie nigdy tego nie zaakceptowali, Bractwo znalazło się poza strukturami Kościoła. Zaczęła się schizma, która trwa do dzisiaj.

Być może jednak już niedługo, po ponad 20 latach, podział dobiegnie końca. Jak podała włoska prasa, Benedykt XVI ma podpisać specjalny dekret odwołujący ekskomunikę nałożoną na czterech biskupów, którzy – po śmierci Lefebvre’a w 1991 roku – przejęli władzę w Bractwie. Według Andrei Torniellego, znanego watykanisty z dziennika „Il Giornale”, ma to nastąpić „w ciągu kilku dni”.

– Na razie mamy do czynienia tylko z materiałami prasowymi. Nie będziemy więc komentować tych doniesień, dopóki się nie potwierdzą. Nieoficjalnie mogę powiedzieć tylko tyle, że jeżeli to się potwierdzi, to będziemy bardzo zadowoleni. Okaże się bowiem, że papieżowi naprawdę zależy na pojednaniu – powiedział „Rz” chcący zachować anonimowość duchowny Bractwa.

Odwołanie ekskomuniki było jednym z dwóch podstawowych postulatów Bractwa wysuwanych pod adresem Watykanu podczas rozmów o ewentualnym zjednoczeniu. Drugim było zniesienie ograniczeń w odprawianiu tradycyjnej katolickiej mszy trydenckiej. Postulat ten Benedykt XVI spełnił już dwa lata temu. Czy oznacza to, że powrót Bractwa do struktur Kościoła jest już tylko formalnością?

– To nie takie proste. Te dwie decyzje otwierają dopiero drogę do podjęcia prawdziwych rozmów – powiedział „Rz” John Vennari, redaktor naczelny tradycjonalistycznego magazynu „Catholic Family News”. – To, czego chce Bractwo, to poważna dogmatyczna dyskusja z Watykanem.Bractwo sprzeciwia się ustaleniom Soboru Watykańskiego II (1962 – 1965), który miał „otworzyć Kościół na świat”. Wiele jego postanowień lefebryści uznają za sprzeczne z katolicką doktryną wiary. Nie chcą więc, żeby w przypadku powrotu Bractwa do Kościoła zostały im narzucone sprzeczne z ich poglądami rozwiązania. Chodzi między innymi o odrzucany przez nich ekumenizm.

Działania papieża mające na celu pojednanie z lefebrystami nie wszystkim się podobają. – Niestety, to kolejny krok do tyłu. Ze smutkiem muszę powiedzieć, że Benedykt XVI stara się cofnąć Kościół do czasów sprzed soboru, który był tak wielkim osiągnięciem. Pod rządami tego papieża Kościół zamyka się na świat, zamiast iść z duchem czasów. To nie to, co Jan Paweł II – powiedział „Rz” Fred Plumer, przewodniczący amerykańskiego Centrum Postępowego Chrześcijaństwa.

John Vennari jest zupełnie odmiennego zdania. – Otwarcie na świat się nie sprawdziło, w Kościołach jest coraz mniej wiernych. Papież, podobnie jak wielu innych katolików, rozumie, że receptą jest powrót do korzeni, do tradycyjnej nauki Kościoła – mówi. Tradycjonaliści ostrzegają, że bez tego Kościół może kiedyś spotkać los wspólnoty anglikańskiej, która po wprowadzeniu wielu liberalnych reform stanęła na skraju rozpadu.

Na całym świecie na msze odprawiane przez członków Bractwa uczęszcza, w zależności od źródeł, od siedemdziesięciu do 100 tys. ludzi, z czego około tysiąca w Polsce.

[b]Konsekracja biskupia z Ecône[/b]