Wypowiedź ta w oczywisty sposób nawiązuje do ostatniego, hańbiącego dla wymiaru sprawiedliwości orzeczenia warszawskiego sądu, w którym po raz kolejny ukarano krytykujących rząd. Ingerencja trzeciej władzy w politykę, o ile jest korzystna dla partii POstępu, nie wywołuje protestu wśród obrońców "standardów" np. z Fundacji Batorego.

Sądy chętnie korzystają z roli arbitra w politycznym sporze. Nie obowiązuje przy tym pożądana linia orzecznictwa, zgodnie z którą składy orzekające wzbraniałyby się przed udziałem w debacie wyborczej i - chowając głowę w piasek - oddalały pozwy wnoszone w trybie wyborczym (abstrahuję w tej chwili od spraw jednoznacznych).

Inaczej jest, jeśli idzie o kwestie sumienia, zwłaszcza w sprawach o obrazę uczuć religijnych katolików. Tutaj sądy chętnie sięgają po ww. wykręt; jak stwierdził Sąd Rejonowy w Gdyni - przy okazji głośnego uniewinnienia A. Darskiego ps. Nergal:

"Sąd nie będzie wskazywał żadnych granic dla wolności artystycznej ani dla wolności wyznaniowej".

B. Komorowski, jak wiemy z zeszłorocznej kampanii wyborczej - znany konserwatysta, nie domaga się "cywilizowania" satanistów plujących w Pismo Święte. Ba, bliscy Prezydentowi ludzie w TVP (podobno skutecznie dyscyplinujący tych niewystarczająco ucywilizowanych - vide: sprawa z dymisją I. Schymalli) nie protestowali, kiedy podjęto decyzję o intratnym kontrakcie dla jednego z nich. Tak, wspomniany Nergal, pajac słynący z obelg kierowanych pod adresem chrześcijan, będzie jedną z gwiazd nowego, jesiennego show w telewizji publicznej. Otrzyma sowitą pensję z abonamentu opłacanego przede wszystkim przez... katolików.