Jeśli zaś SLD nie będzie współrządzić, to rozgoryczenie w szeregach będzie duże i wtedy też trzeba będzie pokazać siłę. Może jeszcze większą . (...) Lider musi mówić, że jego partia wygra wybory (co czasem znaczy uzyskanie wyniku lepszego niż się wszystkim wydaje), oraz że będą się do niego ustawiać kolejki, bo bez SLD Platformie nie uda się zmienić Polski. Publiczne żalenie się w stylu: "jaki jestem biedny, nie chcą ze mną rozmawiać" tylko potwierdza, że ten odepchnięty jest mniej ważny. Lepiej byłoby zastosować zagranie w stylu Bogusława Lindy: "I tak nie mamy z wami o czym gadać".

Widać, że gorycz po partyjnych rozgrywkach pozostała silna u Marka Borowskiego.

Sojusz powinien korzystać z pomocy i poparcia doświadczonych polityków lewicy, a przede wszystkim powinien mieć takich ludzi w swoich szeregach. Byłoby lepiej, gdyby lewica była szersza – nie tylko o Kwaśniewskiego. (...) Miller do dziś głosi, że przyczyną problemów SLD jest powstanie SDPL–u. Tymczasem SDPL powstał, jak Sojusz miał 9-procentowe poparcie. Doceniam zasługi Millera we wprowadzaniu Polski do UE. W innych dziedzinach po prostu mu nie wyszło, ale nie chce się do tego przyznać.

Powołałem do życia SDPL. Projekt miał szanse, ale w końcu nie rozwinął się. Podjąłem próbę stworzenia Lewicy i Demokratów. To była bardzo dobra i obiecująca próba. Niestety, liderzy SLD zmarnowali tę szansę. Żal serce ściska. Gdyby LiD istniał nadal, wszystkie duże nazwiska lewicy byłyby dziś w nim. To byłaby zupełnie inna formacja. O dużej wiarygodności i sile oddziaływania.

O powyborczej koalicji SLD z PiS i własnym starcie w wyborach do Senatu z poparciem SLD i PO mówi: