To już byłaby inna partia i to już byłby inny przywódca – partia której nie rozumiałby Kaczyński i przywódca, który nie musiałby być Kaczyńskim. I choć widzi on absurdalność sytuacji, że trzeba będzie wyrzucić z partii ludzi, którzy mówią, że ich głównym celem jest uprawdopodobnienie, by kiedyś prezes został ponownie premierem a PiS zwyciężało, to jednak będzie musiał to zrobić. Z całą świadomością, że to tak naprawdę koniec jego marzeń o powrocie do władzy, o Budapeszcie, o zmienianiu Polski. Jeśli system, który stworzy, ten bezmyślny Golem, zabija dzisiaj tych, którzy są arcypisowscy, to znaczy, że on już nic nie może.

Migalski apeluje:

Dlatego zostawcie w spokoju Kaczyńskiego – on dzisiaj najbardziej wyraźnie widzi, że nie on podejmuje decyzje i że nie on panuje nad sytuacją. Jest jedynie bezwolnym elementem systemu – nie bardziej podmiotowym, niż Brudziński czy Błaszczak. Czy nie rozumiecie, że to dla niego najgorsze, co go mogło spotkać? Nie, najgorsze będzie to, jak wszyscy to zobaczą. Bo dopóki on sieje strach i przerażenie, to jeszcze ma poczucie, że coś od niego zależy. Ale jak wreszcie dotrze do jego aparatu i do wyborców, że nic od niego nie zależy i że Tusk już zawsze będzie się mógł mu śmiać prosto w twarz, wówczas tak naprawdę dokona się jego dramat. Dramat człowieka pokonanego przez system, który sam stworzył.  

Czy tylko nam się wydaje, że w swej "miłości" do PiS europoseł Migalski, wybrany do PE dzięki dawnemu poparciu Kaczyńskiego, odleciał dziś na dobre? Swoją drogą, może już czas, by fruwający ornitolog zostawił w spokoju politykę i powrócił do studentów? Szkoda marnować takiego gawędziarza na eurosalonach.