Po co jednak dokonywać w tej dziedzinie zmian na lepsze, skoro utrwalanie stereotypowej opiekuńczej roli kobiet jest znacznie tańsze niż wspieranie ich na rynkach pracy i mniej kłopotliwe niż budowanie żłobków. Przede wszystkim jednak zgodne z linią Kościoła i konserwatywnej części społeczeństwa, która sądzi, że miejscem kobiety jest dom i dziecko.

Według pani etyk, wszystkie propozycje są przeciwko kobietom:

Rząd kalkuluje prosto: po co budować żłobki, zmieniać stereotypy, robić rewolucje, opracowywać programy elastycznego czasu pracy (lub e-pracy) dla kobiet, gdy można wydłużyć urlopy, a resztę po prostu obiecać. Kto na to nie pójdzie? Która kobieta? Nawet kosztem perspektyw przyszłej pracy czy kariery zawodowej. Poza tym - nie będzie miała żadnego wyboru, bo przecież nie ma żłobków, a premier zamierza najpierw dać urlopy macierzyńskie, a potem - ewentualnie - dofinansować żłobki. Spora oszczędność, duża popularność i jeszcze dodatkowy zysk: zaangażowane przy dzieciach kobiety zwolnią miejsca pracy dla mężczyzn, co może być jakimś sposobem rozładowania nadchodzącego bezrobocia. (...) Tusk idzie pod prąd. Może pozwoli mu to utrzymać władzę, ale - głowę daję - nie wpłynie ani na równość, ani na dzietność.

Czy rzeczywiście Środa walczy o „wyrównanie szans" dla kobiet na rynku pracy?