Media narodowe według PiS

Zespół Czabańskiego od początku zakładał, że obie części reformy będą przedstawiane w formie dwóch oddzielnych ustaw. Tak też się najprawdopodobniej stanie, choć niewykluczone jest połączenie obu projektów w jeden kompleksowy.

Choć ostateczne rozwiązania dotyczące finansowania nie są jeszcze opracowane, to kierunek zmian został określony w gotowym już projekcie „dużej" ustawy. Nowe media – nazywane narodowymi – będą prowadzić samodzielną gospodarkę finansową, a ich przychodami będą: wpływy z Funduszu Mediów Narodowych (ale nie mówi się, skąd fundusz ma czerpać pieniądze), refundacja kosztów audycji tworzonych na podstawie umowy z ministrami, wpływy z obrotu prawami do audycji, opłaty za serwis informacyjny, dotacje z budżetu państwa. Media narodowe będą mogły czerpać dochody z reklam, audycji sponsorowanych oraz działalności gospodarczej.

Pozostałe główne założenia projektu są takie, jak zapowiadaliśmy już w grudniu. To m.in. radykalne ograniczenie roli Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, która straci wpływ np. na wybór władz mediów publicznych. Te obowiązki przejmie nowe ciało: Rada Mediów Narodowych. Będzie miała pięciu członków powoływanych – podobnie jak KRRiT – przez prezydenta (dwóch), Sejm (dwóch) i Senat (jednego). Ich kadencja trwać będzie sześć lat. Przewodniczącego nowego gremium mianować będzie marszałek Sejmu.

Rada będzie nadawała statuty mediom narodowym, rozpatrywała skargi na ich działalność, określała zasady wynagradzania dyrektorów i ich zastępców oraz pracowników zajmujących kierownicze stanowiska, dysponowała FMN.

Rewolucja obejmie również kadry. Projekt przewiduje, że umowy pracowników mediów zawarte w życie przed wprowadzeniem reformy wygasną po trzech miesiącach od dnia ogłoszenia ustawy. Jak zapisano w uzasadnieniu, w pierwszym kwartale 2016 r. dyrektorzy ocenią „zasadność utrzymania dotychczasowych stanowisk pracy i przydatność osób je zajmujących".