Putin show bez trudnych pytań

W ciągu czterech godzin i 26 minut prezydent odpowiedział na 79 pytań z 2 580 929, które otrzymał.

„Lud wie, że żaden radny, gubernator, sędzia, pikiety, artykuły w gazetach, procesje modlitewne czy demonstracje w centrum miast w niczym nie pomogą. Jest za to ten jeden dzień w roku, gdy otwiera się „okienko szczęścia« – dla tych, którzy zdążą przesłać swoją skargę" – tłumaczył politolog Aleksandr Morozow ogromną popularność dziwnej formy obcowania prezydenta Rosji z obywatelami. „6 tysięcy wolontariuszy siedzi i sortuje pytania i prośby do prezydenta. Polityczne – od razu do śmietnika, supliki o konkretną pomoc – do teczek odpowiednim ministrom i gubernatorom" – dodał.

Łaska cara

Prezydentowi skarżono się na wszystko: od braku wodociągu na wsi, braku protezy dla chorej po groźby zamknięcia gminnej szkoły na Syberii. Prośby przysyłano pisemnie, telefonicznie, mailami, poprzez sieci społecznościowe i specjalną stronę internetową lub jako nagrania wideo.

W przeciwieństwie bowiem do poprzednich lat obecnie nikogo nie zaproszono do studia, by mógł na miejscu zadać pytanie prezydentowi. – Mówią, że Putin boi się ludzi. Ale tu mieszają się dwa strachy. Jeden to obawy ochrony o jego bezpieczeństwo. Ale myślę, że silniejszy jest drugi strach, osobiście Putina. On od 20 lat nie rozmawiał jak równy z równym ze zwykłymi ludźmi, nie chodził wśród nich po ulicach, nie trzymał w ręku zwykłych banknotów. Boi się, o co mogliby zapytać, o co w ogóle im chodzi – stwierdził publicysta Oleg Kozłowskij.

Pytania zadawały osoby wyselekcjonowane przez dziennikarzy państwowej telewizji. Za to ze studia, w którym siedział Putin, łączono się z ministrami i gubernatorami, od których prezydent żądał odpowiedzi i wyjaśnień, a jednego nawet publicznie objechał. – Pozwólcie zameldować – zaczął swe wyjaśnienia minister energetyki, tłumacząc, dlaczego drożeje benzyna. – Taka cena jest niedopuszczalna, niewłaściwa – odpowiadał prezydent.

– Nikt nie wyjaśnił przyczyn, dla których prezydent tak odsunął się od ludzi, których praktycznie i tak nie widzi. Wcześniej istniała choć niewielka szansa zadania mu pytania nieustalonego wcześniej, teraz została zlikwidowana – sądzi inny moskiewski dziennikarz.

Ku zdziwieniu widzów prowadzący spotkanie dziennikarze poinformowali, że napłynęło bardzo dużo pytań o ewentualne ogłoszenie przez prezydenta amnestii z okazji swej nowej kadencji. – To taka tradycja w Rosji – powiedział jeden z dziennikarzy. – Nie ma u nas takiej tradycji. A amnestia należy do kompetencji parlamentu, a nie prezydenta – zdenerwował się Putin.

Prześladowani za granicą

„Emeryt z Karaczajo-Czerkiesji" zapytał, kiedy w końcu zostaną wycofane rosyjskie wojska z Syrii (prezydent już dwukrotnie to ogłaszał, a żołnierze nadal tam są). – Nasi wojskowi pozostaną tam tak długo, jak długo jest to wygodne dla Rosji. Na razie nie planujemy ich wycofania – odpowiedział prezydent.

Putin opowiadał też, że na Zachodzie dojrzewają do zmiany polityki wobec Rosji. – W wielu krajach na politycznym szczeblu mówią o konieczności współpracy z nami – zapewnił. Przypominał też, że od dawna ostrzegał, że USA „rozciągają swoją jurysdykcję poza swoje terytorium". – Teraz wprowadzili cła, które są rodzajem sankcji. A za co, czy oni (państwa objęte amerykańskimi cłami – red.) anektowali Krym? – pytał.

– Kampania oskarżeń wobec Rosji, jak i sankcje są sposobem powstrzymywania Rosji, w której ujrzano konkurenta. (...) Londyn rywalizuje teraz z USA w antyrosyjskich sankcjach – wyjaśniał studentce Natalii. Z powodu kampanii sprawdzania źródeł pochodzenia kapitału biznesmenów (w tym rosyjskich) mieszkających w Wielkiej Brytanii proponował, by „pieniądze trzymali w ojczyźnie". – Kto im będzie pomagał za granicą, tam ich tylko prześladują – dodał pod adresem przedsiębiorców.

Nienawiść do Ukrainy

Uchylił się jednak od odpowiedzi na żądanie wprowadzenia sankcji przeciw Łotwie, gdzie „nie dają się uczyć po rosyjsku".