Gdy pierwszy raz zobaczyłem kilkusettysięczną demonstrację propalestyńską w Londynie, patrzyłem na nią wyłącznie przez pryzmat wojny cywilizacyjnej. W krajach Zachodu za sprawą migracji pojawiły się miliony muzułmanów, którzy po rozpoczęciu operacji izraelskiej armii przeciw Hamasowi w Gazie zaczęli na ulicach okazywać solidarność z Palestyńczykami. Świat islamu bronił swoich współwyznawców.
Kolejne obrazy przynosiły kolejne wstrząsy – jak ten, gdy wygrażając Izraelowi, tysiące osób przeszło ulicami Berlina w okolicach rocznicy Nocy Kryształowej. Albo gdy domy, w których mieszkali Żydzi we Francji, oznaczono gwiazdami Dawida.