Opłata roczna zależy od przeznaczenia gruntu

Choć użytkownik nie podjął jeszcze inwestycji związanych z gruntem, o stawce opłaty rocznej decyduje jego przeznaczenie, nawet jeśli cel, na który został przekazany, nie został wskazany w umowie o użytkowanie wieczyste.

Publikacja: 25.02.2009 06:34

Opłata roczna zależy od przeznaczenia gruntu

Foto: Fotorzepa, Jerzy Dudek JD Jerzy Dudek

[b]Tak wynika z wyroku Sądu Najwyższego z 13 lutego 2009 r. (sygn. III CSK 268/08).[/b]

Kończy on długoletni spór między prezydentem Poznania – jako reprezentantem Skarbu Państwa – a miastem Poznań oraz deweloperem, spółką z o.o. Landbud. Spór dotyczył opłaty za użytkowanie wieczyste gruntów, które były w posiadaniu jednostki badawczo-rozwojowej IBMER.

[srodtytul]Uwłaszczenie na rzecz Instytutu [/srodtytul]

W 1991 r. IBMER uzyskał z mocy prawa na podstawie art. 64 ustawy z 1985 r. o jednostkach badawczo-rozwojowych, m.in. prawo użytkowania wieczystego ok. 150 ha gruntu, który miał – wedle obowiązującego wówczas planu miejscowego Poznań-Strzeszyn z 1988 r. – określony cel: budownictwo mieszkaniowe z infrastrukturą towarzyszącą. W połowie lat 90., gdy IBMER zdecydował się na ich sprzedaż, gmina Poznań skorzystała z prawa pierwokupu, a potem w wyniku ugody sądowej sprzedała prawo użytkowania wieczystego do części tych terenów deweloperowi – spółce z o.o. LANDBUD.

W umowie o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste IBMER nie został określony ani cel, ani stawka opłaty. Zarówno gmina od swej części, jak i spółka uiszczały ją wedle stawki 1 proc. dotyczącej – w myśl art. 72 ust. 3 pkt 4 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=175872]ustawy z 1997 r. o gospodarce nieruchomościami[/link] – nieruchomości oddanych na cele mieszkaniowe i na realizację urządzeń infrastruktury technicznej. W 2004 r. prezydent miasta zażądał od tych gruntów opłaty wedle stawki

3 proc. od wartości odnoszącej się do „pozostałych nieruchomości gruntowych” (art. 72 ust. 3 pkt 5 ustawy z 1997 r.).

Gmina i spółka odwołały się do samorządowego kolegium odwoławczego, ale ten sprawę umorzył, uznając, że ustalenie stawki za użytkowanie wieczyste, jeśli – tak jak w tym wypadku – jej nie ustalono, nie jest sprawą administracyjną, lecz cywilną i należy do drogi sądowej.

[srodtytul]Decyduje cel perspektywiczny [/srodtytul]

W tym stanie rzeczy gmina i spółka wystąpiły przeciwko właścicielowi gruntu – Skarbowi Państwa, prezydentowi miasta do sądu cywilnego. Domagały się ustalenia opłaty wedle stawki 1 proc. stosownie do art. 72 ust. 3 pkt 4 ustawy z 1997 r. Sąd I instancji oddalił to żądanie. Uznał, że skoro aktualnie grunty te są nieużytkami, a w ewidencji gruntów figurują one jako grunty rolne, to nie można uznać, że realizowany jest na nich cel mieszkaniowy.

Sąd II instancji uwzględnił apelację zarówno spółki, jak i gminy oraz ustalił – na podstawie art. 221 ust. 3 ustawy z 1997 r. – że mają one uiszczać od nich opłatę roczną wedle stawki 1 proc. Sąd ten przekonywały argumenty, że choć wedle ewidencji są to grunty rolne, to wedle planu zagospodarowania obowiązującego do 2003 r. i decyzji podziałowych są przeznaczone pod budownictwo mieszkaniowe, towarzyszącą mu infrastrukturę i cele publiczne realizowane przez gminę. Uwzględnił również to, że spółka kolejno przygotowuje tereny pod zabudowę i że na części gruntów wzniosła już budynki mieszkalne i sprzedała je nabywcom.

Sprawa znalazła się na wokandzie SN wskutek skargi kasacyjnej Skarbu Państwa. Jednakże SN ją oddalił, akceptując tym samym wyrok II instancji.

– Z samego założenia grunt jest oddawany na dany cel na wiele lat, a więc jego realizacja może być rozciągnięta w czasie i podejmowana sukcesywnie. Dlatego o stawce opłaty rocznej może decydować każdorazowy aktualny sposób korzystania z niego – tłumaczyła sędzia Sądu Apelacyjnego orzekająca w SN Bogumiła Ustjanicz. – Inaczej stawka musiałaby być ustalana dla poszczególnych części nieruchomości, co jest dopuszczalne tylko w razie ich wyspecyfikowania i corocznie. Nie może mieć przesądzającego znaczenia sposób określania gruntu w ewidencji – mówiła sędzia. – Wystarczy, że użytkownik wieczysty przygotowuje się do realizacji danego celu, jeśli np., jak w tym wypadku, dokonał podziału, uzyskuje pozwolenia na budowę, a także realizuje inwestycje towarzyszące.

masz pytanie, wyślij e-mail do autorki [mail=i.lewandowska@rp.pl]i.lewandowska@rp.pl[/mail]

[ramka][b]Liczy się sposób korzystania [/b]

W myśl art. 221 ust. 3 ustawy z 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, jeśli przy oddaniu nieruchomości gruntowej w użytkowanie wieczyste nie został określony cel, na który nieruchomość została oddana, stawkę procentową opłaty rocznej przyjmuje się stosownie do celu wynikającego ze sposobu korzystania z nieruchomości. [/ramka]

[b]Tak wynika z wyroku Sądu Najwyższego z 13 lutego 2009 r. (sygn. III CSK 268/08).[/b]

Kończy on długoletni spór między prezydentem Poznania – jako reprezentantem Skarbu Państwa – a miastem Poznań oraz deweloperem, spółką z o.o. Landbud. Spór dotyczył opłaty za użytkowanie wieczyste gruntów, które były w posiadaniu jednostki badawczo-rozwojowej IBMER.

Pozostało 92% artykułu
Konsumenci
Pozew grupowy oszukanych na pompy ciepła. Sąd wydał zabezpieczenie
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Sądy i trybunały
Dr Tomasz Zalasiński: W Trybunale Konstytucyjnym gorzej już nie będzie
Konsumenci
TSUE wydał ważny wyrok dla frankowiczów. To pokłosie sprawy Getin Banku
Nieruchomości
Właściciele starych budynków mogą mieć problem. Wygasają ważne przepisy
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Prawo rodzinne
Przy rozwodzie z żoną trzeba się też rozstać z częścią krów