Ślubowanie połączone z pasowaniem na studenta przez rektora za pomocą berła rektorskiego, albo ze złożeniem palców na takim berle jest przywilejem najlepszych kandydatów. Ślubowanie jest aktem przyjęcia do społeczności akademickiej i wyrazem zaakceptowania wartości reprezentowanych w danej uczelni. To dlatego w wielu uczelniach rota ślubowania poprzedzona jest preambułą. Przykładowo kandydaci przyjmowani do Politechniki Gdańskiej (PG) mówią: „Wstępując do wspólnoty akademickiej, ślubuję uroczyście", w ASP w Krakowie: „Świadomy obowiązków wobec kultury oraz zobowiązań wobec tradycji Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie ślubuję", na Uniwersytecie Łódzkim : „Świadomy obowiązków obywatela Rzeczypospolitej Polskiej oraz wielowiekowych tradycji akademickich, ślubuję uroczyście", w Zachopdniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym (ZUT): „Wstępując do społeczności akademickiej, ślubuję uroczyście", a na Uniwersytecie Gdańskim po takim wstępie dodają: „Wstępując do społeczności akademickiej Uniwersytetu Gdańskiego, ślubuję zdobywać wiedzę i postępować w mądrości, by służyć ludziom gdziekolwiek będę. Ojczyźnie mojej, moim nauczycielom i kolegom, najbliższym swoim i sobie przyrzekam wierność ideałom humanizmu i tradycjom tolerancji oraz prawość postępowania, odwagę, dociekliwość i pracowitość w dążeniu do prawdy".
We wszystkich praktycznie uczelniach studenci ślubują zdobywać wiedzę i umiejętności, czasami ślubowanie dodaje jeszcze: „kompetencje do twórczej i odpowiedzialnej pracy zawodowej" (ZUT), lub „kształcić umysł i charakter do twórczej i odpowiedzialnej pracy zawodowej" (PG) , albo „artystyczny talent" (ASP Kraków), bądź „umiejętności artystyczne" (ASP Warszawa), czy też „rozwoju własnej osobowości w duchu ogólnoludzkich wartości humanistycznych" (Wyższa Szkoła Nauk Stosowanych, Ruda Śląska).
Oczekiwanie od studenta by się uczył, było – nawiasem mówiąc - jedynym oczekiwaniem w ślubowaniu zgodnym z Ustawa o szkolnictwie wyższym i pracownikach nauki z 15 grudnia 1951 r. („Student ... składa przyrzeczenie sumiennego wypełniania obowiązków studenta").
W większości uczelni ślubujący przyrzekają dbać o godność studenta, ale w niektórych także jego honor. Czasami obiecują także dbać o dobre imię uczelni.
Często w tekście ślubowania mówi się o przestrzeganiu przepisów. Rzadziej studenci przyrzekają szacunek dla nauczycieli. Przykładowo w SGH, w początku lat 90- tych studenci wywalczyli sobie usuniecie z roty ślubowania "poszanowania dla nauczycieli akademickich", argumentując, że na szacunek trzeba sobie zapracować.
