Płociński: Wielki przekręt z wypadkiem pani premier

Czytaj także komentarz Bogusława Chraboty: „Rzeczpospolita” liderem opinii za 2017 rok

Nie, to nie o sam wypadek chodzi. Raczej o szatański plan, jakim pogrążono władzę po wypadku. Gdy nie milkną domysły, dlaczego PiS tak zwlekał z informacjami o stanie zdrowia Beaty Szydło i po co tak brnie w zaparte w sprawach przebiegu wypadku, warto poszukać najprostszego rozwiązania.

Czytaj także tekst: „Rzeczpospolita” liderem opiniotwórczych mediów

Otóż wręcz oczywiste wydaje się, że opozycja podrzuciła władzy konia trojańskiego, doradcę, który przeniknął w szeregi PiS. Nie wiemy tylko, jak zdobył zaufanie polityków rządzącej partii, ani kogo i w jaki sposób przekonał do swoich pomysłów w odpowiednich służbach. Niewątpliwie jednak udało mu się wcielić w życie iście diaboliczne pomysły.

Zaczął mącić tuż po wypadku. Wmówił wszystkim w PiS, że najlepiej będzie, jeśli o szczegółach zdarzenia będą milczeć jak grób - im mniej podadzą informacji prasie, tym lepiej. Namówił ministra Mariusza Błaszczaka, by zamiast do Oświęcimia, pojechał na miesięcznicę smoleńską, a potem by to wytłumaczono w mediach, że w sprawie wypadku minister już nic nie mógł zrobić, a na Krakowskim Przedmieściu... czaiły się różne niebezpieczeństwa.

Tajemniczy doradca miał wtyki również w policji albo w prokuraturze. Tak można się domyślać. Ktoś chyba musiał ugadać odpowiednich funkcjonariuszy, by odmówili dziennikarzom przekazania danych GPS z pojazdów BOR i - co iście złośliwe – by powołali się przy tym na dobro śledztwa, ogłaszając to w zasadzie w tym samym czasie, co informację, że właściwie żadne śledztwo nie jest potrzebne, bo kierowca seicento przyznał się do winy. 

Kim jest podwójny agent? Pomóc w jego ujęciu może wiceminister Bartosz Kownacki, który za jego radą zapewne wystrzelił w telewizji, że stan zdrowia Beaty Szydło to „jej prywatna sprawa tak naprawdę”. Przecież gdyby pokazać ją w telewizji tuż po wypadku, to widok obolałej i poszkodowanej pani premier mógłby wzbudzić u wyborców współczucie, jak dawniej w przypadku Leszka Millera.

Szpieg dotarł również do TVP. Bo czy manipulacji w grafice przedstawiającej drogę, na której doszło do wypadku dokonałby ktoś tak sam z siebie? Agent poszedł na całość: dał pomysł, by podwójną ciągłą zamienić w przerywaną. Zapewne sam był zaskoczony, jak łatwo da się do takich zmian przekonać tamtejszych dziennikarzy. (Pytanie, czy ktokolwiek w ogóle zapytał, kto dzwoni...). Wiedział, że prawda szybko się wyda, a najbardziej oberwie się nie dziennikarzom, tylko władzy, która z pewnością zostanie oskarżona o pociąganie za sznurki.

Pomysłów miał zresztą mnóstwo. Można by jeszcze długo wymieniać te, które prawdopodobnie to jemu udało się wprowadzić w życie. Wszystko, co doradzał, to był istny majsterszczyk antypiaru; wszystko na odwrót niż być powinno. Gdyby nie on, jeszcze władza postawiłaby na uczciwą i szczerą komunikację albo chociaż na sprawiającą takie wrażenie, co zalecają w sytuacjach kryzysowych wszyscy inni eksperci od piaru.

Ale kto by wtedy zajmował się kolejnym wypadkiem pojazdów BOR, gdyby od początku wszystko było jasne? Kto łapałby polityków PiS za słówka i rozdmuchiwał całą sprawę, gdyby dziennikarze otrzymali wszystkie informacje na tacy? Jeden, dwa dni byłoby o tym głośno...

Ktoś zapyta, a co jeśli by odkryto najbardziej niepożądane fakty, dajmy na to, że kierowcy BOR są źle szkoleni, że wywiera się na nich presję służbową, że – w co jednak nikt chyba by nie uwierzy ł- politycy PiS wykazują się podobną arogancją władzy, co poprzednicy... To co? Przecież bystra pani premier szybko by sytuację tak odkręciła, że i tak lud stanąłby za nią murem. A bo nigdy to jej się nie udało?