To jeden z najstarszych mostów wiszących na świecie o długości 1834 m (przęsło główne znajdujące się nad wodą ma 486 m), szerokości 26 i wysokości 84 m.
Most zaczęto wznosić 3 stycznia 1870 r. a ukończono i otwarto dla ruchu 24 maja 1883 r. Jego budowa kosztowała około 15 ówczesnych milionów dolarów. 27 osób zmarło przy jego konstrukcji.
Główny architekt, John Augustus Roebling z Trenton, zmarł w trakcie realizacji przedsięwzięcia w wyniku infekcji stopy. Prace kontynuował jego syn - Washington. Także i on przypłacił zdrowiem budowę mostu - zapadł na chorobę kesonową (w wyniku pracy w sprężonym powietrzu).
Budowla nie została przetestowana w tunelu aerodynamicznym (pod względem odporności na wiatr), ale dzięki mocnej konstrukcji udało się jej przetrwać, podczas gdy wiele podobnych mostów padło ofiarą sił natury.
Początkowo most obsługiwał jedynie ruch konny i tramwajowy, obecnie ma sześć pasów ruchu dla samochodów oraz po bokach chodniki dla pieszych i rowerzystów. Zabroniony jest ruch ciężarówek i autobusów powyżej 2,7 t. W 1977 r. most został umieszczony w rejestrze zabytków architektonicznych.
