E-senior jest rodzaju żeńskiego

Niedawno (14 lipca) przypadła pierwsza rocznica śmierci najstarszej blogerki świata – urodzonej w 1898 roku Olive Riley z Australii. W swoim blogu opisywała codzienne życie, umieszczała zdjęcia siebie pływającej w oceanie i na plaży popijającą piwo z lemoniadą.

Kilka miesięcy temu odeszła także 97-letnia Hiszpanka Maria Amelia Lopez, znana ze swoich wyrazistych poglądów politycznych. W Internecie oceniała sprawy krajowe i międzynarodowe: od sytuacji w Kraju Basków po program nuklearny Iranu. Sieć czeka więc na godne następczynie obu pań.

[srodtytul]Najgorzej w Europie[/srodtytul]

Kobiety są bardziej skłonne do korzystania z technologicznych nowinek, jak wynika z badań przeprowadzonych na początku tego roku przez UPC Polska. W większych miastach za symboliczne 30 zł seniorzy mogą nauczyć się sprawnie surfować po sieci podczas zaledwie kilku spotkań. Zajęcia takie organizuje Akademia E-Seniora. Uczęszcza na nie ponad dwa razy więcej kobiet niż mężczyzn.

Niestety wiedza internetowa polskich seniorów w porównaniu z krajami Europy Zachodniej jest wciąż niska. Podczas gdy w Holandii i Szwecji ponad połowa internautów to ludzie po 55. roku życia, w Polsce niespełna 10 proc. internautów przekroczyło pięćdziesiątkę. To najniższy wynik w Unii Europejskiej!

[srodtytul]Cyfrowe wykluczenie [/srodtytul]

Socjologowie podkreślają, że takie "cyfrowe wykluczenie" pogłębia dystans międzypokoleniowy. – Najmłodsze pokolenie, niemal w pełni za pan brat z nowymi technologiami, nie czuje się odpowiedzialne za włączenie swoich dziadków do świata nowych możliwości i nie dzieli się kompetencjami z najbliższymi. Rezultat? Ludzie po 65. roku życia czują się w jakiś sposób wykluczeni z pewnego kawałka życia – mówi dr Alek Tarkowski, socjolog nowych mediów z Uniwersytetu Warszawskiego.

Mamy więc do czynienia w Polsce ze swoistym zaprzeczeniem kultury prefiguratywnej, którą zdefiniowała antropolog Margaret Mead. Według niej to młodsze pokolenie powinno przekazywać wiedzę techniczną swoim rodzicom i dziadkom. Na szczęście ci, którzy nie mogą liczyć na swoje dzieci i wnuki, uczą się od dzieci cudzych. Na przykład harcerzy, bo to oni m.in. prowadzą zajęcia w dziesięciu pracowniach komputerowych Akademii E-Seniora w dziewięciu miastach (Bydgoszcz, Katowice, Kielce, Kraków, Lublin, Opole, Szczecin, Warszawa, Wrocław).

[srodtytul]Blogerki celebrytki [/srodtytul]

Do polskich seniorek celebrytek, które swobodnie poruszają się po sieci, należy Beata Tyszkiewicz. Dla komputera zostawiła swoją ukochaną 35-letnią maszynę do pisania. Teresa Lipowska ukończyła Akademię E-Seniora i twierdzi, że świat się na nowo przed nią otworzył. – Nasze dzieci są tak bardzo zajęte, że nie mam im za złe braku czasu na uczenie mnie obsługi Internetu. Kiedy jednak zobaczyłam mojego pięcioletniego wnuka sprawnie obsługującego gry komputerowe, stwierdziłam, że czas także na mnie – opowiada Teresa Lipowska. Zdaniem Beaty Tyszkiewicz im więcej osób z jej pokolenia będzie umiało obchodzić się z Internetem, tym łatwiejsza i szybsza będzie wspólna nauka. – Wstydziłabym się bowiem pytać o jakąś drobnostkę młodą osobę, natomiast nie będę miała żadnych oporów przed zagadnięciem rówieśniczki: Gdzie jest, u licha, ten enter? – śmieje się Beata Tyszkiewicz.

Pomysł, żeby seniorzy uczyli seniorów, jest już realizowany w Krakowie. Stowarzyszenie Akademia Pełni Życia od lat prowadzi kursy dla osób starszych cieszące się ogromną popularnością. Aby stworzyć więcej miejsc w Krakowie, gdzie seniorzy mogliby się uczyć korzystania z komputera, Akademia Pełni Życia przygotowała grupę starszych osób, by pełniły funkcję instruktorów komputerowych. Po odpowiednim szkoleniu starsi instruktorzy będą prowadzić zajęcia dla swoich rówieśników m.in. w klubach seniora, na uniwersytetach trzeciego wieku czy w domach kultury. Ten pomysł świetnie sprawdził się w Stanach Zjednoczonych, gdzie od 1986 r. działa organizacja SeniorNet wspierająca ponad 240 centrów edukacji komputerowej dla seniorów na terenie USA, a także Japonii.