Przejścia graniczne: Ukraińska droga przez mękę

Wobec takiego potoku ludzi, a także masowego przemytu, nerwy funkcjonariuszy Straży Granicznej nieraz pękają. Ukraińcy narzekają, że Polacy często mówią do nich na „ty", a nawet sugerują, że kobiety przyjeżdżają do pracy w agencjach towarzyskich.

– Polskie władze dostrzegają ten problem i starają się go rozwiązać m.in. poprzez szkolenia dla funkcjonariuszy. To ważne – mówi „Rz" Wasyl Zwaryk, radca w ambasadzie Ukrainy w Warszawie.

W oświadczeniu dla PAP rzeczniczka Straży Granicznej Agnieszka Golias podkreśla: nie ma w naszej formacji zgody na to, by zachowanie funkcjonariuszy odbiegało od przyjętych norm poszanowania praw innych osób.

Gorzej jest z poprawą infrastruktury na granicy. Na razie mowa tylko o budowie jednego dodatkowego przejścia, Malhowice-Niżankowice. Na apel władz w Kijowie o kolejne polskie władze nie bez racji odpowiadają, że Ukraińcy powinni najpierw zmodernizować po swojej stronie już istniejące, a także prowadzące do nich drogi. Udzielona już półtora roku temu przez Warszawę pożyczka 100 mln euro na ten cel ugrzęzła w procedurach po ukraińskiej stronie. Od lat nie da się też wprowadzić wspólnych odpraw paszportowych i celnych, bo do tego wymagana jest zgoda Brukseli: polska granica wschodnia to też granica strefy Schengen.

Rozwiązaniem mogłyby być połączenia lotnicze: w ostatnim czasie udało się otworzyć wiele linii już nie tylko między Warszawą i Kijowem, ale także między miastami na prowincji. Ale dla większości Ukraińców bilety pozostają zbyt drogie.

W marcu Unia powinna znieść dla Ukraińców wymóg posiadania wiz Schengen. Ale to nie musi oznaczać poprawy na granicach. Przeciwnie, Ukraińcy obawiają się, że funkcjonariusze Straży Granicznej otrzymają wówczas dodatkowe uprawnienia do odmowy zgody na wjazd do Polski. Dziś taka sytuacja zdarza się sporadycznie. A na etapie wydawania wiz w konsulatach RP tylko co 40. Ukrainiec odchodzi z kwitkiem.