Najczęściej opowiadały się za tymi, którzy byli im najbliżsi, znani po sąsiedzku. Dlatego w CDEW znaleźli się m.in. lokalni społecznicy, postacie z opowieści dziadków i rodziców, z życiorysami potwierdzonymi w miejscowych archiwach lub parafialnych księgach metrykalnych.
Jak podkreślają organizatorzy, były wśród nich „zarówno osoby żyjące dawno, jak i mieszkańcy, których mija się co dzień, chodząc do szkoły. Nie grał roli wiek, pochodzenie czy pozycja społeczna bohatera. I choć dzieliło ich wiele, połączyło jedno – według uczniów zasłużyli na to, aby świat się o nich dowiedział". Ważnym elementem było także wyposażenie szkół uczestniczących w projekcie w nowoczesny sprzęt informatyczny oraz zapewnienie dostępu do internetu wszystkim uczniom. W każdej szkole powstało laboratorium projektowe z laptopami i tabletami oraz szkolna serwerownia. Całe budynki objęto siecią bezprzewodową, zapewniającą dostęp do internetu, zasobów szkoły oraz zasobów serwerowni regionalnej. Szkoły otrzymały łącznie 1130 przenośnych komputerów.