Od pierwszej do ostatniej minuty przeciwnicy kontrolowali grę i tylko raz, właśnie w 90. minucie mogli stracić gola. Karol Świderski, po podaniu Roberta Lewandowskiego trafił piłką w słupek. Remis byłby niesprawiedliwy, Belgowie mogliby mieć do siebie pretensję, że nie wykorzystali wielu sytuacji. Nasza drużyna miała furę szczęścia, ale na samym szczęściu daleko się nie zajedzie. Żądza rewanżu za 1:6 w Brukseli była normalnym stanem i dla zawodników, i dla trenera. Belgowie nic nie musieli. Ich trener pozwolił najlepszemu zawodnikowi Kevinowi de Bruyne wyjechać na urlop, wystawił rezerwowych, a przewaga Belgów była jeszcze większa niż w pierwszym meczu, tyle że nie miała wymiaru bramkowego.
U Belgów nic się nie zmieniło, ponieważ oni są znakomicie wyszkoleni, wiedzą jak grać, nie muszą szukać się na boisku, przyśpieszają lub zwalniają, w zależności od potrzeb, rzadko stosują długie podania i dośrodkowania. Grają tak, jak ich w belgijskiej szkole futbolu nauczono.
Czytaj więcej
Polacy przegrali na Stadionie Narodowym z Belgami w Lidze Narodów 0:1. Remis mógł dać Karol Świde...
Polacy wyglądali przy Belgach, jakby kończyli szkołę zawodową a nie piłkarski uniwersytet. To nic nowego, skonstruowanie akcji wciąż jest problemem, oczy się męczą, kiedy się na to patrzy. Umiemy przeszkadzać, jednak tym razem nawet to nam się nie udawało.
Graliśmy słabo jako drużyna, trudno kogokolwiek wyróżnić indywidualnie. Robert Lewandowski był bezsilny, druga linia składała się bardziej z bezradnych biegaczy, niż graczy, wiedzących co zrobić z piłką, kiedy już czasami do nich trafiła.
