[b]Napisz do nas: [mail=sposobnakryzys@rp.pl]sposobnakryzys@rp.pl[/mail][/b]

Jeśli pracodawcy podoba się CV i list motywacyjny kandydata, zaprasza go na rozmowę kwalifikacyjną, tzw. „interview”. Z danych działów kadr wynika, że do rozmowy kwalifikuje się średnio 15 proc. kandydatów, którzy zgłosili swoje aplikacje. Najczęściej na tym etapie o jedno wolne stanowisko starają się już tylko trzy – cztery osoby.

Doradcy personalni zgodnie podkreślają,że nie da się przecenić pierwszego wrażenia. Błędem jest choćby niedopasowanie stroju do sytuacji. – Panie, które ubiegają się np. o pracę sekretarki w banku, wybierają się na rozmowę rekrutacyjną w sandałkach, mocno wyciętych bluzkach i zbyt krótkich spódniczkach – mówi Małgorzata Woińska, kierownik działu rekrutacji i rozwoju w banku BGŻ. Zdarza się też, że kandydaci pojawiają się w niechlujnym ubraniu, mają brudne włosy czy paznokcie. – Bardzo trudno jest odmienić tak niekorzystne pierwsze wrażenie – dodaje rozmówczyni.

Zwraca też uwagę, że pracodawca szuka właściwej osoby zawsze na konkretne stanowisko pracy. Oczekuje więc, że ktoś, kto się o nie ubiega, będzie dobrze przygotowany do rozmowy. – Przyszły menedżer produktu powinien wiedzieć, jaką mamy ofertę, co odróżnia nas od konkurencji, w czym się specjalizujemy – mówi Małgorzata Woińska. Im wyższe stanowisko, tym oczekiwania co do znajomości firmy i branży wyższe.

Jak ocenia Cezary Kaźmierczak z firmy doradczej MMT Management, pracownicy, a zwłaszcza menedżerowie wysokiego szczebla, są często przekonani, że wiedzą wszystko na temat znaczenia pierwszego wrażenia i własnego wizerunku. Popełniają jednak podstawowe błędy; ich sposób zachowania, wysławiania czy ton wypowiedzi przeczą temu, że są zainteresowani zdobyciem posady w danej firmie.

Trzeba być również przygotowanym na pytania o oczekiwania finansowe. – To standard, ale wielu kandydatów nie chce podać kwoty i unika odpowiedzi. Można podać kwotę w przybliżeniu, jednak warunki płacowe panujące w branży na określonym stanowisku trzeba znać – podkreśla Małgorzata Woińska

Trema i stres sprawiają, że wielu kandydatów boi się zadać komisji rekrutacyjnej pytania np. na temat szczegółowych warunków kontraktu, uważają też, że nie wypada ich negocjować. Jednak osoby rekrutujące spodziewają się takich pytań i nie są one źle widziane.

Problemem bywa też prawdomówność. Część kandydatów przecenia swoją znajomość języków obcych czy też koloryzuje doświadczenie zawodowe, dodając do niego funkcje, których nigdy nie pełnili. Doświadczeni rekruterzy szybko to wyłapują i szanse takich osób na zatrudnienie maleją do zera.

„Rz” odpowiada na pytania czytelników sposobnakryzys@rp.pl

[ramka][b]dr Marek Suchar, prezes firmy doradztwa personalnego IPK [/b]

Podczas rozmowy kwalifikacyjnej poznaje się doświadczenie i predyspozycje kandydata, jego sposób komunikowania, rozwiązywania problemów, to, jak opowiada o swoich sukcesach zawodowych. Dyskwalifikujące jest, jeśli kandydat nie wie nic o firmie, w której chce pracować. Nie może też szokować swoim wyglądem, a jeśli decyduje się na to, powinien umieć to uzasadnić. W czasie rekrutacji wszyscy mają mieć równe szanse. Narzędziem, które na to pozwala, jest tzw. ustrukturyzowana rozmowa kwalifikacyjna, czyli zestaw takich samych pytań zadawanych wszystkim kandydatom. [/ramka]

[ramka][b]jeśli chcesz dobrze wypaść[/b]

1. Sprawiaj wrażenie, że zależy ci na posadzie, o którą się starasz.

2. Dobierz strój do sytuacji; rozmowa kwalifikacyjna, to nie wieczorne spotkanie towarzyskie.

3. Wyglądaj schludnie.

4. Przygotuj się do rozmowy, poznaj produkty i usługi firmy, w której chcesz pracować.

5. Powiedz, ile chcesz zarabiać i negocjuj warunki kontraktu.

6. Jeśli nie zrozumiałeś pytania, poproś o wyjaśnienia.

7. Nie koloryzuj swoich doświadczeń zawodowych.

[b]Pytania, które na pewno usłyszysz: [/b]

- Jaki był zakres twoich obowiązków w poprzedniej pracy?

- Jakie problemy najczęściej się tam pojawiały?