Air France chce żeby pasażerowie po sobie sprzątali

Francuskie linie lotnicze chciały aby porządki robiła załoga pokładowa, ale oni odmówili wykonywania tych czynności. Teraz firma sprzątaniem chce obciążyć pasażerów. Dzięki oszczędnościom Air France chce odzyskać połączenia na trasach regionalnych.

Dyrektor wykonawczy linii lotniczych  Pierre-Henri Gourgeon chce zwolnić załogi naziemne sprzątaczy, by móc utrzymać połączenia lokalne i pokonać tanie linie lotnicze. A tymczasem EasyJet wchodzi na trasy do Francji a hiszpańskie Vueling Airlines rozpoczyna loty do Tuluzy, jedynej pozostałej trasy lokalnej, na której nie latały jeszcze tanie linie.

Ryanair nie martwi się o skuteczność planu Gourgeona. Dyrektor wykonawczy tanich linii Michael O'Leary uważa, że strategia Air France jest bez szans. Żadna duża linia lotnicza nie pokonała jeszcze tanich linii lotniczych.

Eksperyment BA

British Airways założyło niskobudżetową linię Go Fly w 1998 r. na lotnisku Stansted w Londynie, gdzie mieści się największa baza Ryanair. Go Fly zostało sprzedane 3i Group, a w 2001 r. EasyJet.  BA skupiło się na łączności z londyńskiego lotniska Heathrow.

Deutsche Lufthansa stworzyła German Wings, by utrzymać swoją pozycję na trasach lokalnych. Iberia natomiast w 2009 r. założyła Vueling. Obecnie Iberia i BA tworzą  International Consolidated Airlines Group SA.

Penny Butcher analityk z Morgan Stanley twierdzi, że Air France spóźniło się jeśli chodzi o tego typu strategię. Rynek na nich nie zaczeka. Inne duże linie lotnicze już lata temu dostrzegły zagrożenie ze strony tanich linii i przekształciły swoje firmy. Problem w 99 procentach związany jest z kosztami zatrudnienia odpowiednich liczby pracowników.

Udział w rynku Air France na trasach krajowych i między narodowych spadł z 39 procent w 2002  r. do 34 procent w 2009 r., kiedy to w 2002 r. EasyJet otworzył w Luton swoją pierwszą francuską bazę.

Pokonać TGV

Air France zagrożone jest na liniach krajowych usługami dostarczanymi przez francuskie koleje państwowe SNCF i jego pociągi TGV.

Strategia Gourgeona polega na tym, by przemieścić z Paryża do Marsylii, Nicei i Tuluzy samoloty Airbus SAS A320 i stworzyć tuzin nowych tras łączących z północną Afryką, wschodnią Europą i Skandynawią.

Plan obejmuje zwiększenie pracownikom liczby godzin oraz skrócenie czasu przygotowania samolotu do 25-30 minut, aby zwiększyć liczbę aktywnych godzin lotu z 8-9 do 12 dziennie.

Air France planuje wprowadzić do obsługi Bordeaux mniejszy model samoloty firmy Embraer SA (EMBR3). Planuje również otwarcie bazy w Marsylii nie w czerwcu, lecz październiku. W ten sposób zyska czas na negocjacje ze związkami zawodowymi. Air France chce, by zmiany wprowadzić za zgodą pracowników, nie zmuszając nikogo, by pracował dłużej za mniejsze pieniądze.

Związek zawodowy pilotów SNPL zaakceptował nową strategię w 54,5 procentach. Innym problemem będzie znaleźć chętnych, by przenieśli się na prowincję.

SNPNC związek zawodowy załogi pokładowej odrzucił plan. Fatiha Aggoune prezes związku powiedziała, że nie zgodzono się na krótsze postoje samolotów, dłuższe godziny i niższe płace. Jean-Charles Trehan rzecznik Air France odmówił komentarza na ten temat.

Trudno uzyskać zgodę silny związków zawodowych tradycyjnych linii lotniczy. Strategia Air France nam nie zagraża  twierdzi Alex Cruz prezes Vueling.

W 2011 Vueling utworzył bazę w Tuluzie i planuje ekspansję o paryskie Orly. To dzięki harmonogramowi lotów oraz dlatego, że piloci i załoga pokładowa zgodziły się na rozszerzenie obowiązków służbowych.

Kiedy piloci zorientowali się, że załoga naziemna nie dość szybko tankuje samolot, to zeszli na dół i dopilnowali pracy. Nasze załogi pokładowe sprzątają samolot ponieważ już się znajdują na pokładzie. Załogi Air France nie zgodzą się na takie warunki. Trzeba by zatrudnić nowych ludzi na nowych warunkach powiedział Cruz.

Butcher z Morgan Stanley uważa, że o ile Air France nie zdoła zwiększyć wydajności pracy, czy 25 minutowemu przygotowaniu samolotu do ponownego lotu, to nie uda się firmie zagrozić niskobudżetowym rywalom. Wszystkiemu winny jest koszt robocizny. Sprawdził się jedynie Jetstar stworzony przez Qantas Airways.

Inni dyskontowi przewoźnicy szykują się do wejścia do miast na południe Francji, jak na przykład czwarte co do wielkości w Europie norweskie Air Shuttle ASA.

EasyJet i Vueling dopiero od 2010 rozpoczął loty na krótkich trasach.

Air France zaspało

Strategię Gourgeona osłabia recesja, która zwiększa siłę przetargową związków  zawodowych. Yan Derocles analityk z Oddo Securities, uważa, że linia lotnicza Air France powinna była rozpocząć restrukturyzację po tym jak w marcu 2010 po dwóch latach straty wyniosły 2,4 mld euro (3,4 mld dolarów)

Czas na negocjacje był podczas kryzysu, kiedy siła była po stronie kierownictwa. Tak jak to uczyniła w 2009 Lufthansa, która praktycznie nie negocjowała ze związkami zawodowymi. Kierownictwo Air France po prostu zaspało twierdzi Derocles.

Ryanair obsługuje 26 francuskich tras. Firma jednak zrezygnowała ze zorganizowania bazy w Marsylii z powodu  braku zgody ze strony związków zawodowych. O'Leary z Ryaniar uważa, że Gourgeon mógłby w ferworze walki zająć Marsylię, podcinając skrzydła własnej firmy.