Wspólne stanowisko przedstawicieli Stowarzyszenia Sędziów Polskich Iustitia, Stowarzyszenia Sędziów Themis, Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Sędziów Sądów Administracyjnych, Stowarzyszenia Sędziów Rodzinnych w Polsce i Forum Współpracy Sędziów w sprawie wniosku organu działającego jako Krajowa Rada Sądownictwa do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją RP przepisów ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa.
Czytaj także: Nowa KRS chce wsparcia ze strony TK
Przedstawiciele stowarzyszeń sędziowskich obecni na konferencji 6 grudnia 2018 r. w Gorzowie Wielkopolskim wyrażają dezaprobatę, a równocześnie niepokój o przyszłość państwa prawa i zasadę trójpodziału władzy w związku ze złożeniem przez organ działający jako Krajowa Rada Sądownictwa wniosku do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją RP szeregu przepisów ustawy z 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (sygn. K 12/18). Z wielu publicznych wypowiedzi sędziów członków składającego wniosek podmiotu wynika, że wniosek został złożony dla pozoru. Zdaniem tych członków zostali oni wybrani do KRS w zgodzie z konstytucją, a Trybunał ma to jedynie potwierdzić. Prawdziwym zatem zamiarem wnioskodawcy jest uzyskanie wyroku przeciwnego do wnioskowanego, a więc stwierdzającego, że kwestionowane przepisy są zgodne z Konstytucją RP.
O rzeczywistych intencjach organu działającego jako KRS świadczy też fakt, iż mimo złożenia wniosku oraz licznych apeli stowarzyszeń i organów samorządowych sędziów organ ten wciąż prowadzi postępowania w przedmiocie opiniowania kandydatów na sędziów. Gdyby organowi temu naprawdę chodziło o stwierdzenie niekonstytucyjności wskazanych we wniosku przepisów, to takie działanie należałoby uznać za skrajnie nieodpowiedzialne, szkodliwe i nieracjonalne jako prowadzące w przyszłości wprost do możliwości podważania ważności dokonanych w wyniku tych postępowań nominacji sędziowskich, a co za tym idzie, ważności orzeczeń wydawanych przez sędziów powołanych w wyniku nieważnych postępowań.
Powyższe jednoznacznie wskazuje, że faktycznym celem podmiotu składającego wniosek jest uzyskanie wyroku stwierdzającego zgodność z konstytucją kwestionowanych przepisów, co stanowi o pozorności wniosku i jednocześnie narusza obowiązek uczciwego i lojalnego działania podmiotu występującego do Trybunału. Należy zauważyć, że Trybunał jest związany granicami wniosku. Podmiot domagający się „na niby" stwierdzenia niezgodności kwestionowanych przepisów z konstytucją może tak określić te granice i powołać takie argumenty, aby uzyskać orzeczenie przeciwne do tego, którego formalnie się domaga. Złożenie takiego pozornego wniosku stanowi zatem ewidentne nadużycie prawa.
