Miasto będzie musiało teraz rozliczyć koszty dotychczasowych prac wykonanych przez Budimex, m.in. za wstępne projekty, zabezpieczenie placu budowy oraz za wstrzymanie prac od marca do września 2007 r. spowodowane wpisem piwnic do rejestru. O jaką kwotę chodzi, strony nie chciały rozmawiać. – Nie będziemy się boksować – zapewnia rzecznik Budimeksu Krzysztof Kozioł.

Ratusz nie wycofuje się z planów odbudowy zachodniej pierzei pl. Piłsudskiego. Na czwartkowej konferencji wiceprezydent Jacek Wojciechowicz zarzekał się, że pałac zostanie odbudowany. Ale na piątkowe spotkanie z dziennikarzami, na którym poinformowano, że Saski został bez wykonawcy, już nie przyszedł.

Nowy harmonogram prac na pl. Piłsudskiego zakłada rozpisanie osobnych przetargów na projekt i wykonawcę, a koniec budowy – najwcześniej w 2011 r. Optymistyczny wariant przewiduje, że pierwszy przetarg wystartuje w marcu. Żeby tak się stało, stołeczny konserwator zabytków musi do tego czasu zaakceptować koncepcję zagospodarowania zabytkowych piwnic. Ewa Nekanda-Trepka ma już dokument, ale zleciła jeszcze ekspertyzę dotyczącą sposobu posadowienia nowej konstrukcji, tak aby nie zniszczyć zabytkowych piwnic.

Ratusz kontynuuje też przygotowania do odbudowy pałacu Brühla (po północnej stronie Pałacu Saskiego) i kamienic na ul. Królewskiej. SZRM ogłosił przetarg na prace archeologiczne w miejscu budów. Badania potrwają do końca roku. Obie inwestycje powstaną po 2012 r.

Pl. Piłsudskiego jak z lat 30. XX w.

Pierwotnie w miejscu Pałacu Saskiego stał dwór Morsztynów wzniesiony w XVII w. Na początku XVIII w. August II poddał go pierwszej przebudowie, których w późniejszych wiekach było jeszcze więcej. O tym, że władze stolicy odbudują Pałac Saski w kształcie z lat 30. XX w. – z kolumnadą umieszczoną pomiędzy skrzydłami pałacu – zadecydowano podczas prezydentury Wojciecha Kozaka. Obiekt w takiej formie został wysadzony przez Niemców po upadku powstania warszawskiego, w grudniu 1944 r. W dwudziestoleciu międzywojennym znajdował się w nim Sztab Generalny Wojska Polskiego. Po wojnie komunistyczne władze nie zdecydowały się na odbudowę pałacu. Odnowiono jedynie pozostałą po zniszczeniach środkową część, w której urządzono Grób Nieznanego Żołnierza.