Włosi zabrali Hiszpanom zabawki

Korespondencja z Gdańska

Włosi przegrali trzy mecze towarzyskie z rzędu, co nie zdarzyło się od lat, i wiedzieli, że muszą coś zmienić.

W Gdańsku po raz pierwszy jako stoper zagrał Daniele De Rossi. W pierwszej połowie grający trzema zawodnikami w obronie Włosi byli bezbłędni. Hiszpanie mówili, że rywale kazali im cierpieć bez piłki, a drużyna Del Bosque znacznie lepiej radzi sobie z nią przy nodze.

Wszyscy się zastanawiali, na kogo hiszpański trener postawi w ataku. Na targu plotek najwyżej ceniono akcje Fernando Llorente, który miał korzystać ze swojego wzrostu w walce z ostro grającymi włoskimi obrońcami. Alvaro Negredo i Fernando Torres mieli wejść na boisko, gdyby gra obrońcom trofeum się nie kleiła. Del Bosque postawił jednak na wariant barceloński i kazał grać na szpicy Cescowi Fabregasowi. Chciał, by bawił się piłką razem z pomocnikami – Xavim, Iniestą i Davidem Silvą, ale Włosi zabrali im zabawki.

W pierwszej połowie to Iker Casillas miał dużo więcej pracy niż Gianluigi Buffon. Nękał go Claudio Marchisio, próbowali pokonać Antonio Cassano i Mario Balotelli, świetnym strzałem głową próbował zaskoczyć Thiago Motta.

Hiszpanie ruszyli do natarcia dopiero po przerwie, ale Prandelli zareagował błyskawicznie i wprowadził na boisko nowego napastnika – Antonio Di Natale. Po pięciu minutach wykorzystał on podanie Andrei Pirlo i strzelił gola dającego Włochom prowadzenie.

Hiszpanie nie potrafią grać z Włochami na wielkich imprezach, co prawda cztery lata temu w Wiedniu wygrali w ćwierćfinale, ale potrzebowali do tego rzutów karnych. Wcześniej długo leczyli kompleksy, a wczoraj, przez moment, uwierzyli, że złe duchy  wróciły.

Przez moment, bo po trzech minutach zadziałała tiki-taka. Wyrównał Fabregas, ratując koncepcję Del Bosque, ale zaraz i tak zszedł z boiska, bo trener Hiszpanów wiedział, że na Włochów tego dnia potrzeba innego sposobu. Gdyby Torres, który wszedł za Fabregasa, wykorzystał jedną z dwóch okazji, nikt nie wypominałby mu pięciu miesięcy bez gola w Chelsea i braku skuteczności w ostatnich dwóch latach w reprezentacji.

Dla Włochów remis z Hiszpanią to sukces. Po ostatnim gwizdku pobiegli do swoich kibiców podziękować im za to, że nie zwątpili. Włosi zazwyczaj świetnie grają w turniejach, jeszcze lepiej, gdy przyjeżdżają na nie, by coś udowodnić. Kiedy sześć lat temu przez calcio przeszła fala korupcji – zdobyli mistrzostwo świata.

Tak słabi jak teraz wydawali się nie być nigdy, ale pomimo to nie przegrali z faworytem Euro.

Grupa C

Hiszpania – Włochy 1:1 (0:0)

Bramki – dla Hiszpanii: C. Fabregas (64); dla Włoch: A. Di Natale (61). Żółte kartki: Arbeloa, Alba, Torres (Hiszpania); Maggio, Chiellini, Bonucci (Włochy). Sędziował V. Kassai (Węgry). Widzów 43 615.

Hiszpania: Casillas – Arbeloa, Ramos, Pique, Alba – Busquets, Xabi Alonso, Xavi – Iniesta, Fabregas (74, Torres), Silva (65, Navas).

Włochy: Buffon – Bonucci, De Rossi, Chiellini – Maggio, Marchisio, Pirlo, Thiago Motta (90, Nocerino), Giaccherini – Cassano (65, Giovinco), Balotelli (57, Di Natale).

Irlandia – Chorwacja 1:3 (1:2)

Bramki – dla Irlandii: St Ledger (19); dla Chorwacji: M. Mandżukić (3 i 48), N. Jelavić (43). Żółte kartki: Andrews (Irlandia); Modrić, Kranjcar (Chorwacja). Sędziował B. Kuipers (Holandia). Widzów w Poznaniu 43 200.

Irlandia: Given – O'Shea, St Ledger, Dunne, Ward – McGeady (54, Cox), Whelan, Andrews, Duff – Keane (75, Long), Doyle (53, Walters).