Tadeusz Bradecki (ur. w 1955 r. w Zabrzu) w 1977 roku ukończył wydział aktorski krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, siedem lat później w tej samej uczelni otrzymał dyplom reżysera dramatu. Jako twórca jeszcze podczas studiów odbył staż w Teatrze Laboratorium Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu oraz staż aktorski u Petera Brooka. Od początku swej działalności związany był ze Starym Teatrem w Krakowie, najpierw jako aktor, następnie jako reżyser, a ostatecznie jako dyrektor naczelny i artystyczny krakowskiej sceny.
Jego osobowość artystyczną szybko docenili też twórcy filmowi i telewizyjni, zagrał m.in. u Krzysztofa Kieślowskiego („Amator", „Bez końca"), Krzysztofa Zanussiego („Constans", „Rok spokojnego słońca", „Życie za życie", „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową", „Rewizyta"), Tadeusza Konwickiego („Dolina Issy").
W Starym wyreżyserował swoje słynne przedstawienia: autorski "Wzorzec dowodów metafizycznych", "Wiosnę w Cichym Zakątku" Nowaczyńskiego i "Rękopis znaleziony w Saragossie" Potockiego.
W latach 2003–2007 był także reżyserem Teatru Narodowego w Warszawie. W roku 1998 roku jako pedagog związał się z PWST w Krakowie. Był także członkiem indywidualnym Unii Teatrów Europy.
Był laureatem Nagrody im. Leona Schillera i Nagrody im. Konrada Swinarskiego oraz dwukrotnym laureatem Złotego Yorika za przedstawienia szekspirowskie. Otrzymał także nagrodę Sekcji Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka ITI UNESCO za popularyzację polskiej kultury teatralnej za granicą.
Jako reżyser zrealizował ponad sto przedstawień w teatrach polskich i zagranicznych (m.in. w Korei, Kanadzie, Francji i Austrii). Wiele z nich zostało nagrodzonych, przede wszystkim za reżyserię, w najważniejszych polskich konkursach i na festiwalach teatralnych – Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych we Wrocławiu, Kaliskich Spotkaniach Teatralnych, Opolskich Konfrontacjach Teatralnych „Klasyka Polska", Ogólnopolskim konkursie na najlepszą inscenizację dzieł dramatycznych Szekspira czy Ogólnopolskim Festiwalu Komedii Talia w Tarnowie.
W Teatrze Śląskim w Katowicach od 2007 do 2013 r. pełnił funkcję dyrektora artystycznego. To za jego dyrekcji i z jego inicjatywy w Teatrze Śląskim m.in. gościnnie prezentowano spektakle z prestiżowych europejskich scen (projekt Europejska Witryna Teatralna), a zespół z Katowic prezentował swoje tytuły przed publicznością m.in. Hiszpanii, Francji i Węgier.
W czasie swojej pracy w Teatrze Śląskim na katowickiej scenie wyreżyserował "Polterabend" (2008) wg tekstu S. Mutza oraz dwa tytuły Szekspira: „Poskromienie złośnicy" (2009) i „Wszystko dobre, co się dobrze kończy" (2010). Jego ostatnim przedstawieniem w Teatrze Śląskim była „Sztuka" Yasminy Rezy na Scenie w Malarni (2017), która do teraz jest w repertuarze.
Ostatnio pracował w Teatrze Miejskim w Gdyni i Dramatycznym w Warszawie, gdzie wystawił "Hamleta".
W minionym roku felietony artysty pisane przez lata dla miesięcznika „Dialog" ukazały się drukiem pod tytułem „Koniec końców".
