Nawet gdy pracodawca zwolni etatowca z obowiązków w okresie wypowiedzenia, zapominając udzielić mu urlopu, nie blokuje mu to drogi do zmiany decyzji i przymusowego wysłania pracownika na wypoczynek.

W okresie obowiązującego od 16 maja 2022 r. stanu zagrożenia epidemicznego wciąż obowiązują rozwiązania wprowadzone przepisami specustawy covidowej. Będą ułatwiać życie pracodawcom do czasu jego odwołania.

Prawo działacza związkowego do ochrony trwałości stosunku pracy nie ma charakteru bezwzględnego. Zindywidualizowane okoliczności sprawy mogą uzasadniać oddalenie powództwa pracownika o przywrócenie do pracy i zasądzenie w to miejsce odszkodowania, a w wyjątkowych wypadkach oddalenie powództwa w całości. Podstawą tego rodzaju orzeczeń jest art. 4771 k.p.c. w związku z art. 8 k.p. Innymi słowy, ochrona związkowa nie może służyć wyłącznie uniemożliwieniu pracodawcy zasadnego rozwiązania umowy o pracę, gdy owa zasadność dotyczy postawy pracownika, bez związku z wykonywaniem zadań związkowych. Celem ochrony stosunku pracy działacza jest przede wszystkim zagwarantowanie mu niezależności w wypełnianiu funkcji.

„Poland. Business Harbour” ułatwia zatrudnianie cudzoziemców z siedmiu krajów trzecich. Pracodawca nie musi uzyskiwać dla nich zezwolenia na pracę, jeżeli spełnią kilka warunków.

Również w okresie stanu zagrożenia epidemicznego pracodawca może zdecydować, że nie przeleje odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, jeśli spełni ustawowe warunki.