Zgodnie z prawem antymonopolowym szpitale posiadają status przedsiębiorcy, ponieważ prowadzą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu odpłatnych usług niepublicznym placówkom służby zdrowia. Dlatego nie mogą zawierać porozumień ograniczających konkurencję.
Prywatne zakłady opieki zdrowotnej mogą realizować świadczenia zdrowotne korzystając z ze sprzętu i kadry publicznych podmiotów - po podpisaniu odpowiedniej umowy lub promesy na podwykonawstwo. Dzięki temu mają możliwość kompleksowego świadczenia usług, co jest warunkiem zawarcia kontraktu z NFZ. Zawierając porozumienie dziewięć lubelskich szpitali liczyło, że NFZ rozwiąże umowy z niepublicznymi placówkami. Miało to spowodować przejęcie przez szpitale środków finansowych z NFZ.
Postępowanie w tej sprawie zostało wszczęte w listopadzie 2011 r. Wykazało ono, że szpitale wspólnie ustaliły wypowiedzenie umów z niepublicznymi placówkami na świadczenie badań specjalistycznych.
Zakazaną praktykę zastosowały: Szpital Kliniczny Nr 1, Szpital Kliniczny Nr 4, Szpital Wojewódzki im. Jana Bożego, Szpital Specjalistyczny im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego, Okręgowy Szpital Kolejowy, Dziecięcy Szpital Kliniczny im. Prof. Antoniego Gębali, Szpital Neuropsychiatryczny, I Szpital Wojskowy z Przychodnią, Samodzielny Publiczny ZOZ Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Prezes UOKiK wydała decyzję stwierdzającą zawarcie niedozwolonego porozumienia, nie nałożyła jednak na jego uczestników kar finansowych. Głównym powodem była specyfika działalności szpitali. Sankcja pieniężna miałaby wpływ na pogorszenie jakości usług świadczonych pacjentom.
