Prokurator rejonowy w Ostródzie zaskarżył do sądu administracyjnego kilka zapisów regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Małdyty. W jednym z zakwestionowanych zapisów stwierdzono, że naprawę pojazdów samochodowych poza warsztatami naprawczymi dopuszcza się pod warunkiem dokonywania wyłącznie drobnych napraw pojazdów samochodowych i gromadzenia powstających odpadów w urządzeniach do tego przeznaczonych. Prokurator zarzucił, że przepis ten reguluje materię wykraczającą poza upoważnienie ustawowe.
Czytaj także: Naprawa powypadkowego auta na własną rękę a OC
W odpowiedzi na skargę prokuratura rada gminy przekonywała, że ograniczenie zakresu napraw poza warsztatem i gromadzenie powstających odpadów w urządzeniach do tego przeznaczonych, mieści się w granicach ustawowego upoważnienia. Jak tłumaczyła, podstawowym wymaganiem skierowanym w stosunku do podmiotów nie mogących się legitymować przymiotem posiadania specjalistycznego zakładu umożliwiającego naprawę pojazdu jest ograniczenie zakresu naprawy i wymuszenie jej ewentualnego wykonania w warunkach gwarantujących osiągnięcie zakładanych przez ustawodawcę celów w zakresie czystości, porządku i gromadzenia odpadów niebezpiecznych, względnie potencjalnie negatywnie oddziałujących na środowisko.
W niedawnym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie (sygn. akt II SA/Ol 7/19) z 19 lutego 2019 roku przyznano rację prokuratorowi, i uchylono kwestionowane zapisy regulaminu.
W uzasadnieniu wyjaśniono, że akty prawa miejscowego, jako źródło powszechnie obowiązującego prawa o ograniczonym zasięgu terytorialnym zajmują określone miejsce w systemie źródeł prawa, który w Polsce zbudowany jest hierarchicznie. Najważniejszym źródłem prawa jest Konstytucja, następnie ratyfikowane umowy międzynarodowe i ustawy. Wszystkie zaś akty wykonawcze (rozporządzenia, akty prawa miejscowego), jako akty normatywne niższego rzędu, winny być zgodnie ze wskazanymi aktami prawnymi wyższego rzędu.
