Wolne takie samo, ale uprawnienia dydaktyków różne

Chociaż uprawnienie jest takie samo, dla różnych grup pracowniczych odmiennie jest ono wliczane do podstawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego. To skutek innych pragmatyk służbowych, określających wynagrodzenie za czas urlopu wypoczynkowego, jak i ustalanie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop dla różnych grup zawodowych. Te akty prawne wyznaczają, jakie składniki wchodzą do trzynastki.

Dodatkowe wynagrodzenie roczne to świadczenie przewidziane tylko dla pracowników jednostek sfery budżetowej. Co roku otrzymują oni dodatkowe wynagrodzenie roczne i co roku pracodawcy zastanawiają się, jak ustalić jego wysokość. Do podstawy tego świadczenia wlicza się wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy.

Podstawę prawną przy ustalaniu wysokości trzynastej pensji stanowi odpowiednie dla konkretnej grupy rozporządzenie dotyczące wynagradzania za urlop wypoczynkowy i wyliczania za to ekwiwalentu. Do nauczycieli stosuje się rozporządzenie ministra edukacji narodowej z 26 czerwca 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania wynagrodzenia oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy nauczycieli (DzU nr 71, poz. 737 ze zm.), natomiast do nauczycieli akademickich – rozporządzenie ministra nauki i szkolnictwa wyższego z 2 listopada 2006 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy oraz ekwiwalentu pieniężnego za okres niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego nauczycieli akademickich (DzU nr 203, poz. 1499 ze zm.).

Rozporządzenie dla nauczycieli akademickich oraz dla nauczycieli wydane na podstawie ustawy – Karta nauczyciela różnią się. Z § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia MEN wynika, że w podstawie wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego nie uwzględnia się kwoty otrzymanego wynagrodzenia za urlop oraz za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Z kolei rozporządzenie MNiSW z 2 listopada 2006 r. nie zawiera już zwrotu: „wynagrodzenia za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy". Wynagrodzenie za czas urlopu dla poratowania zdrowia jest właśnie tym gwarantowanym za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy.

Zgodnie z uchwałą Sądu Najwyższego z 25 lipca 2003 r. (III PZP 7/03): „Urlop dla poratowania zdrowia jest innym zdarzeniem usprawiedliwiającym nieobecność pracownika (także sędziego) w pracy niż niezdolność do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną". Tym samym nie można urlopu dla poratowania zdrowia uznać za okres choroby i pobierania z tego tytułu wynagrodzenia. Dlatego nauczyciele akademiccy powinni mieć doliczone do podstawy wynagrodzenie za czas przebywania na urlopie dla poratowania zdrowia. Wynika to z literalnej wykładni przepisów.