Multimedialne instalacje Wojtka Ulricha we Wrocławiu

Kurator wystawy Paweł Jarodzki nazywa prace Ulricha „onirycznym dokumentem". Faktycznie filmy wideo odwołują się do rejestracji realnych, wręcz socjologicznych zjawisk, jak np. „Sweatshop", pokazujący wyzyskiwane dzieci w Indiach zatrudnione przy szyciu bawełnianych T-shirtów w nielegalnych szwalniach. Mimo że dzieje się to daleko od świata Zachodu, my także stajemy się częścią niewolniczego wyzysku, kupując potem te tanie ubrania.

Anonimowa i bezwzględna maszyneria kapitalizmu miele wszystkich. I nagle okazuje się, że my również jesteśmy współuczestnikami wielkiej manipulacji, bo nasze pieniądze mają też siłę sprawczą. Nie można udawać, że tego nie wiemy. Artysta w swych refleksjach nad tą sytuacją idzie dalej. Zauważa, że iluzją, czy wręcz hipokryzją, jest twierdzenie, że wszystko, co wychodzi poza prawo, staje się oznaką przygody i niezależności, która rzekomo daje poczucie wolności.

Film „The Dog" (2011) pokazujący brutalnie, jak rekiny rozszarpują rzucone im na żer zwierzę, urasta do wymiaru metafory. Uzmysławia, że pomyślność jednych i cierpienie innych w wielu sytuacjach są ze sobą powiązane.

Instalacja „Ogród koncentracyjny", z przestrzenią zamkniętą metalową siatką, kojarzy się z przymusowym zamknięciem i uwięzieniem, tymczasem autor nieoczekiwanie nazywa tę opresyjną przestrzeń „strefą marzeń", prowokacyjnie twierdząc, że to „model uwolnienia nas od odpowiedzialności".

Prace Wojtka Ulricha z reguły wprowadzają widza w sytuacje niezręczne i krępujące, wytrącające z bezpiecznej pozycji obserwatora.

Wystawa potrwa do 24 września