Seweryn Blumsztajn w komentarzu zamieszczonym na portalu „Gazety Wyborczej”:

Do Jarosława Kaczyńskiego mam stosunek jak ofiara do żmii – paraliżuje mnie już rzadziej, ale nie mogę od niego oderwać wzroku.

I zaraz tłumaczy:

Niestety, zbyt często wypowiada się publicznie, by mógł się nie powtarzać, ale jego wielkość polega na tym, że zawsze jednak czymś nas zaskoczy.

Blumsztajn by nie być gołosłownym przywołuje najnowszy wywiad prezesa Prawa i Sprawiedliwości dla „Gazety Polskiej” – o którym pisaliśmy już w „W Sieci Opinii” – by wyciągać zeń wątek polskiej polityki zagranicznej. Ale nie tylko:

Lubię też gdy Jarosław Kaczyński porusza personalne wątki – taki ludzki jest wtedy. Na przykład kiedy analizuje wejście na scenę polityczną prof. Glińskiego, podkreśla jego męskie zalety. Są to zalety, których brakuje szefowi rządu – mówi Kaczyński. – Trudno nie zauważyć wzrostu poparcia dla PiS wśród kobiet – podsumowuje.

I pointuje:

Jeśli jakaś informacja może naprawdę wstrząsnąć platformianym obozem, to ta właśnie. Nie chodzi przecież tylko o kobiece głosy ale o męską dumę.

Czyżby sugerował autor, że Donald Tusk jest urażony coraz bardziej letnimi relacjami z kobietami i z… zaprzyjaźnionymi mediami?

I choć oczywiście komentarz Blumsztajna zatytułowany jest nazwiskiem opatrzonym dwoma pejoratywami – „Cwana ucieczka Kaczyńskiego na południe” – to jednak czytając Blumsztajna słyszymy raczej frazę Kazimierza Przerwy-Tetmajera z jego „Lubię, kiedy kobieta…”

Cóż, miłość przez nienawiść jest ogromna. Nie pozwala oderwać wzroku. Myśleć o czymkolwiek innym. Niektórym, nawet, trzeźwość myślenia.  Hipnotyzuje.

Tylko co się z Wami – kochani redaktorzy z Czerskiej – stanie, gdyby tak, powiedzmy, Kaczyński przeszedł na emeryturę?

Zmienicie repertuar? Tak. Już to widzimy oczyma duszy. Konferansjer: „Szanowni państwo! A teraz Seweryn Blumsztajn w kultowej pieśni Jonasza Kofty ze specjalną dedykacją dla wielkiego mistrza w Sulejówku, to jest na Żoliborzu”:

Nie, nie możesz teraz odejść

Bierzesz mi ostatnią wodę

Żar pustyni pali mnie

Bezlitosna płowa pustka

Mam spękane suche usta

Pocałunek mój to krew

Nie, nie możesz teraz odejść

Kiedy cała jestem głodem

Twoich oczu, dłoni twych

Mów, powiedz, że zostaniesz jeszcze

Nim odbierzesz mi powietrze

Zanim wejdę w wielkie nic

Nie, nie możesz teraz odejść

Jestem rozpalonym lodem

Zrobię wszystko, tylko bądź

Bądź, zostań jeszcze chwilę, moment

Płonę, płonę, płonę, płonę...