Uczeń chory, który z poradni psychologiczno-pedagogicznej otrzymał orzeczenie o potrzebie nauczania indywidualnego, może uczyć się ze swoimi rówieśnikami w szkole. Jeżeli jego stan na to nie pozwala, zajęcia edukacyjne będzie miał zorganizowane w domu. Co istotne, w każdej chwili, w razie poprawy zdrowia, dziecko może wrócić do szkoły. Uczeń, któremu choroba nie przeszkadza w uczestniczeniu w życiu szkolnym, powinno być włączone w zajęcia klasowe.
Dziecko niepełnosprawne nie musi uzyskiwać orzeczenia o nauczaniu indywidualnym, żeby mieć zorganizowane zajęcia indywidualne. Może realizować je w oparciu o indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny dostosowany do jego potrzeb i możliwości.
Uczniowie niepełnosprawni mają prawo do nauki ze swoimi rówieśnikami, nie zaś w szkole, sam na sam z nauczycielem. Niepełnosprawność nie stanowi przeszkody w uczęszczaniu na zajęcia szkolne. Dziecko niepełnosprawne, na podstawie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego – jeżeli jest taka potrzeba – może mieć zorganizowane zajęcia indywidualne z niektórych przedmiotów. Takie rozwiązanie nie wymaga orzeczenia o nauczaniu indywidualnym.
Dla grupy uczniów, którzy mają problem z funkcjonowaniem szkolnym, np. fobia szkolna, depresja itp., dyrektor, w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej organizuje zindywidualizowaną ścieżkę kształcenia. Pozwala ona na odbywanie części zajęć w szkole, bądź w domu.
Ministerstwo Edukacji Narodowej wspiera uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
