Wiele lat później horda bezpańskich wychudłych bestii okrążyła mnie, gdy próbowałem nie dać się zastrzelić na linii frontu na Kaukazie. I wzbudziły we mnie większe przerażenie niż nieprzychylnie do mnie nastawieni panowie z kałasznikowami.
Jeżeli chodzi o koty, to jeden samiec, z czystej złośliwości, wywrócił kieliszek, który stał przede mną na stole, i wylał czerwone wino na moje jasne spodnie.
Być może wiedział, że napisałem kiedyś tekst, w którym wyraziłem oburzenie na znajomych przeznaczających 1 procent podatku na zwierzątka, a nie na chore dzieci. Była w nim też mowa o tym, że świat zinfantylniał niezwykle, co widać w kinach, gdzie widzowie niezależnie od wieku płaczą jak bobry, gdy na ekranie cierpią owce, psy czy wilki, a tysiące bestialsko pomordowanych ludzi, nawet piramidy ze świeżo ściętych głów, nie robią już wielkiego wrażenia.