PIT: rozliczenie roczne rodziców samotnie wychowujących dzieci

Fiskus nie zgodził się na preferencyjne rozliczenie. Stwierdził, że osobą samotnie wychowującą dzieci jest tylko ten rodzic, który w określonej sytuacji i określonym czasie zupełnie sam (tj. bez udziału innych osób) zajmuje się wychowywaniem. Polega to na codziennym uczestnictwie w życiu dziecka oraz trosce o jego zdrowie i bezpieczeństwo.

Sąd przyznał jednak rację podatnikowi. Podkreślił, że podjął on kompleksowe działania mające na celu ustabilizowanie sytuacji życiowej dzieci. Przede wszystkim łożył na ich utrzymanie, ale też interesował się postępami w nauce, często odwiedzał, zabierał na weekendy. Wystąpił też z wnioskiem o zmianę miejsca zamieszkania dzieci, stało się to jednak z opóźnieniem ze względu na ich szkołę. Zdaniem sądu, pozostawienie ich przez pewien czas u dziadków było usprawiedliwione okolicznościami sprawy.

Reasumując – WSA stwierdził, że definiując pojęcie "wychowywanie", należy dać przewagę oddziaływaniu na emocjonalny rozwój dziecka i dbaniu o jego byt materialny. Nie można zaś uznać, że oznacza wyłącznie pozostawanie we wspólnym gospodarstwie domowym.

Opinia: Tomasz Piekielnik, doradca podatkowy w kancelarii Piekielnik i Partnerzy

Nigdzie nie znajdziemy precyzyjnej definicji osoby samotnie wychowującej dziecko. Nie znajdziemy też katalogu warunków, których spełnienie pozwalałoby na uznanie za taką osobę. Nie ma więc innego wyjścia – podczas rozstrzygania sporów trzeba się kierować okolicznościami sprawy i zasadami doświadczenia życiowego. Pamiętając oczywiście o tym, że wątpliwości należy rozstrzygać na korzyść podatnika. Tak też zrobił warszawski WSA – podkreślił, że wychowywanie to złożony proces i nie wyklucza go zamieszkiwanie w innym miejscu niż dzieci. Konkluzja sądu dotyczy zarówno starych, jak i nowych przepisów ustawy o PIT, obawiam się jednak, że fiskus tak łatwo się w tej sprawie nie podda.