Zagrożenie w zoo: ludzie

Za każdym razem, gdy tu przychodzę, światło rozbija się na wodzie jak łaska boska – patrzy zauroczony na akwen z rekinami szef hipopotamiarni Rafał Okoński. W miejscu, w którym dochodzi do takich metafizycznych iluminacji, zwiedzający kradną najchętniej... szczotki z WC.

40 hektarów terenu, placówka naukowa, ostoja ginących gatunków, lecznica zwierząt.

W ciągu ostatniego weekendu było na ul. Ratuszowej 10 tys. chętnych, którzy pragnęli zobaczyć 4,5 tys. zwierząt z 533 gatunków. W ten weekend zwiedzających ma być jeszcze więcej...

[srodtytul]Biorą, co się da[/srodtytul]

Większość gości szturmuje najnowszy pawilon zoo – hipopotamiarnię, w której znajduje się rekinarium.

– Personel sprzątający każdego poranka dwie godziny czyści po nich pawilon. Nie chciałby pan wejść wtedy do toalety, niczego nie można tam dotknąć. To, co ludzie tam zostawiają… – zawiesza głos Okoński.

W basenie u hipopotamów ląduje zaś to, z czym zwiedzający przychodzą do zoo: ciastka, kanapki, czapki, patyki, monety. A wszystko, czego nie podadzą opiekunowie zwierząt, stanowi dla ich podopiecznych śmiertelne zagrożenie.

– Drzwi wejściowe nam nawet wyrwali z zawiasów. I kradną wszystko, co nie jest na stałe przytwierdzone do ściany.

A najwięcej szczotek z WC. Czy są jakieś specjalne? Nie, to zwykłe tzw. jeżyki. Nie wiem, do czego taka ilość jeżyków może się komuś przydać – dziwi się Okoński.

Pracownicy ogrodu mogą długo jeszcze wyliczać, co ginie: rolki papieru toaletowego, kostki zapachowe do ubikacji, suszarki do rąk, lustro wyjęto ze ściany. Z budowy słoniarni zginęła nawet gruszka od betoniarki, złodzieje przerzucili ją przez płot.

– A kamera przy pawilonie z gorylami nagrała, jak jeden gość odkręcił i ukradł pojemnik z karmą dla ryb – mówi Olga Zbonikowska, szefowa fundacji Panda, zajmującej się adopcją zwierząt z zoo. – W głowie się nie mieści to, co wyprawiają zwiedzający. Raz rodzina z dziećmi przeszła przez barierkę oddzielającą od żyraf i chciała je karmić. Mówiłam im, że to są groźne zwierzęta, kopnięciem mogą zabić człowieka. I nic. Musiała ich zabrać ochrona – wspomina.

[srodtytul]Zagrożone zwierzęta[/srodtytul]

Lista naszych grzechów wobec zwierząt jest długa: ciastka naszpikowane gwoździami i podrzucone na wybieg kopytnych, smakołyki z żyletkami, opakowania z popcornem u niedźwiedzi brunatnych, torebki z cukierkami u szympansów. Jak zrobiono sekcję padniętemu krokodylowi, to znaleziono w jego przełyku smoczek dziecięcy. A gdy się robi cieplej, to z sadzawki przed herpetarium znikają żółwie czerwonolice.

– W baśniowym zoo, gdzie się bawią dzieci, ktoś wbił śrubokręt w łopatkę osiołka. Na szczęście przeżył – opowiada Zbonikowska.

Tam, gdzie jest to wymagane, jak w hipopotamiarni, są ogłoszenia, by nie robić zdjęć z fleszem. W całym zoo obowiązuje zakaz wnoszenia balonów. – Zakazy są po to, żeby zwierzęta się nie stresowały. Flesz płoszy ryby, rekiny. Robią się przez to nerwowe, a zwiedzający i tak cykają zdjęcia z lampą – mówi Okoński.

– Czy ludzie dostają małpiego rozumu w zoo? Myślą, że nawiążą kontakt, robiąc głupie miny i zaczepiając zwierzęta? – zastanawia się szefowa małp Anna Jakucińska.

Dr Andrzej Kruszewicz, dyrektor zwierzyńca, na wstępie rozmowy zastrzega: – Z roku na rok i tak jest coraz mniej kradzieży oraz wandali. Odwiedza nas cała masa ludzi, więc wśród nich różny element się znajdzie. Trzeba wybaczać. Ja im, jako Andrzej, po ludzku wybaczam.