Chleby świata

Można na nim poznać dzieje chleba i różnorodne jego odmiany z wszystkich regionów świata oraz nauczyć się rozróżniać ziarna i mąki. Dowiedzieć się, jak przygotowywali pieczywo rzymianie, a jak piekarze z Chin i Indonezji. A także lepiej poznać współczesne wyroby polskich piekarzy.

Festiwal to nie tylko ekspozycja chlebów świata, ale również prezentacje na żywo wypiekania pieczywa według receptur kultywowanych w Europie, Australii i Oceanii, Chinach, Indonezji, krajach arabskich...

Ludzie wypiekają chleb już od 12 tysięcy lat. Wzmianki o nim znajdują się w najstarszych źródłach historii kultury materialnej Europy i Bliskiego Wschodu. Chleb jest jednym z podstawowych składników naszego pożywienia, ale odgrywa także ważna rolę kultowo-symboliczną, o czym mówi m.in. Stary Testament.

Najstarszy chleb, jaki udało się odnaleźć archeologom, pochodzi z Krety, a jego wiek określa się na 6100 lat. W starożytności był znany w Babilonii, Asyrii, Egipcie, Izraelu, Grecji oraz cesarstwie rzymskim (za czasów Oktawiana Augusta istniało podobno ponad 300 piekarń wytwarzających różne rodzaje chleba).

Wygląd i właściwości chleba zmieniały się w ciągu wieków Najbardziej pierwotną formą chleba są placki z mąki .

Początkowo bochenki były płaskie i twarde. Dopiero Egipcjanie około 2600 lat p.n.e. odkryli, w jaki sposób go spulchnić. To oni ponad przed czteroma tysiącami lat po raz pierwszy upiekli chleb na zakwasie, który ma właściwości spulchniające.

Zakwas robi się prosto. Należy zmieszać wodę z odpowiednią ilością mąki i pozostawić w cieple, aż zacznie fermentować. Jednak w wielu kulturach można znaleźć też inne przepisy, np. w jednym z nich zalecano zagotować wodę z ziołami: chmielem, liściem bobkowym, kminkiem...

Nie brakuje również legendarnych opowieści na temat powstania zakwasu. Jedna z nich mówi, że pewna niewolnica zapomniała o zbożowej papce pozostawionej na słońcu, którą miała użyć do pieczenia placków. Papka zaczęła fermentować i wtedy niewolnica przestraszyła się, że zostanie ukarana za zmarnowanie ciasta. Postanowiła więc mimo wszystko upiec placki, a wówczas okazało się, że są one bardziej pulchne i smaczniejsze niż wcześniejsze.

Słowo chleb jest zapożyczeniem z języka starogermańskiego – hlaiba, starogockie hlaifs, staroislandzkie hleifr.

Współcześnie rozróżnia się chleb żytni (razowy i biały), chleb mieszany żytnio-pszenny oraz chleb pszenny. Wszystkie chleby razowe mają dużą wartość odżywczą i witaminową.

Na festiwalu będą nie tylko słynne chleby, jak np. litewski, ale także np. chleb kosmonautów, pity, ciabatty, czy rogale świętomarcińskie.