UOKiK ws. Neovision: abonenci nc+ dostaną zwrot pieniędzy

Dotyczy to konsumentów, wobec których spółka stosowała nieuczciwe praktyki rynkowe przy zawieraniu lub przedłużaniu umów na odległość. Uprawnione do rekompensaty będą osoby, którym przedsiębiorca nie uznał prawa do odstąpienia od kontraktu.

ITI Neovision jest m.in. operatorem telewizji satelitarnej nc+. Postępowanie przeciwko spółce zostało wszczęte w grudniu 2015 r. m.in. po skargach konsumentów. Wykazało ono, że mogło dojść do nieprawidłowości przy zawieraniu lub przedłużaniu umów zawieranych na odległość, głównie przez telefon.

Przedłużenie umowy w świetle ustawy o prawach konsumenta traktowane jest jak zawarcie nowej umowy. Zgodnie z przepisami, konsumentowi w obu tych przypadkach przysługuje 14 dni na bezpłatne odstąpienie od kontraktu. Rozpoczęcie korzystania z usług przed upływem tego terminu musi nastąpić na wyraźne żądanie klienta. Początek oglądania telewizji nie oznacza utraty prawa do rezygnacji, jednak konsument musi ponieść koszty korzystania z usługi – do dnia wycofania się z umowy.

Tymczasem z informacji konsumentów, analizy rozmów sprzedażowych i procedur wewnętrznych przedsiębiorcy wynika, że ITI Neovision rozpoczynała świadczenie usług bez wyraźnej zgody konsumentów. Ponadto wprowadzała w błąd twierdząc, że początek korzystania z usług oznacza brak możliwości odstąpienia od umowy w ciągu 14 dni. Spółka stała na stanowisku, że usługa dostępu do telewizji stanowi dostarczanie treści cyfrowych, które objęte jest wyjątkiem ustawowym.

W kontekście usług telewizji należy rozróżnić dwie sytuacje. Z jednej strony przedmiotem umowy może być zapewnienie konsumentowi dostępu do konkretnej audycji (np. wydarzenia sportowego) lub nagrania wizualnego (tzw. usługa VoD). Obejrzenie przez konsumenta np. zamówionego filmu prowadzi do spełnienia przez przedsiębiorcę świadczenia w całości. Wówczas prawo odstąpienia od umowy konsumentowi nie przysługuje. Z drugiej strony usługa telewizji może polegać na zapewnieniu konsumentowi stałego dostępu do określonego pakietu kanałów. Tego przypadku dotyczyło postępowanie prowadzone przez UOKiK. Tutaj istotą umowy nie jest dostarczenie pojedynczej treści, lecz zapewnienie ciągłości korzystania z usług oferowanych przez przedsiębiorcę. Odstąpienie jest zatem możliwe, wymaga jednak zwrotu kosztów usługi, z której konsument już skorzystał.

Urząd ustalił również, że w latach 2013-2014 spółka w ogóle nie informowała części konsumentów o możliwości rezygnacji z kontraktu oraz nie dostarczała w terminie potwierdzenia zawarcia lub zmiany warunków umów.

Działania ITI Neovision były niekorzystne w szczególności dla konsumentów, którzy nie mogli odstąpić od umowy, choć powinni mieć do tego prawo. Mogli wypowiedzieć kontrakt, co oznaczało konieczność zwrotu przedsiębiorcy przyznanej przy zawieraniu umowy ulgi lub kontynuowali umowę wbrew własnej woli.

Spółka zobowiązała się do zmiany zakwestionowanych praktyk oraz rekompensaty dla konsumentów. W ciągu 6 miesięcy będzie musiała przyznać byłym i obecnym abonentom określone korzyści. Różnią się one w zależności od praktyki, która dotknęła konsumentów:

- Brak wyraźnej zgody na rozpoczęcie świadczenia usług lub brak możliwości odstąpienia od umowy po rozpoczęciu korzystania z telewizji (dotyczy osób, których reklamacje rozpatrzono negatywnie).

Obecni abonenci będą mogli bezpłatnie korzystać z dotychczasowych usług przez 6 miesięcy oraz otrzymają promocyjną ofertę. Byli klienci, jeżeli rozwiązali umowę przed terminem, mogą liczyć na zwrot kosztów rezygnacji z kontraktu oraz kwoty jaką wcześniej zapłacili za korzystanie z telewizji. Jeżeli nie rozwiązali umowy przed jej zakończeniem – dostaną z powrotem pieniądze za ostatnie 6 miesięcy korzystania z usług ITI Neovision.

- Brak informacji o prawie odstąpienia od umowy – od marca 2013 do lipca 2014 r. (dotyczy osób, których reklamacje rozpatrzono negatywnie).