Jak rozsądnie korzystać z pożyczek

Prostym i dość tanim sposobem finansowania wydatków jest otworzenie linii kredytowej w ROR. Bank pobiera odsetki wtedy, gdy stan konta spadnie poniżej zera i tylko od faktycznie wykorzystanych środków.

Klient raz w roku płaci za udostępnienie limitu kredytowego. Najczęściej jest to stały procent od kwoty dopuszczalnego zadłużenia, ale „nie mniej niż...”. Trzeba więc sprawdzić, jaki najwyższy limit możemy otrzymać za minimalną wymaganą przez bank prowizję. Jeśli w cenniku jest np. podane: 1 proc., nie mniej niż 50 zł, to najbardziej opłaca się wystąpić o limit w wysokości 5 tys. zł. Gdy taka suma nam wystarczy, nie warto zabiegać o większy limit i płacić za coś, z czego i tak nie będziemy korzystać. Czasami banki z własnej inicjatywy proponują zwiększenie linii kredytowej. Jeśli spodziewamy się, że nie będziemy jej w pełni wykorzystywać, nie dajmy się namówić. Raz przyznany limit automatycznie odnawia się co roku i bank nalicza za to opłatę.

Roczna opłata za prawo do korzystania z linii kredytowej wynosi przeciętnie 1 proc., nie mniej niż 40 – 50 zł, a oprocentowanie kredytu około 15 proc. w skali roku. Jeśli bank proponuje mniej więcej takie warunki, to są one do zaakceptowania i o wyborze oferty powinny decydować pozostałe cechy konta.

Z kolei wysokość rocznej opłaty za klasyczną, wypukłą kartę kredytową zwykle nie zależy od kwoty przyznanego limitu. W większości banków zapłacimy tyle samo niezależnie od tego, czy zdecydujemy się na limit w wysokości 2 tys., 5 tys. czy 10 tys. zł (wyjątkiem jest BZ WBK, który taniej sprzedaje karty z niskim limitem).

Najczęściej spotykane roczne opłaty za kartę to 50 – 60 zł. W cennikach wielu dużych banków znajdują się jednak liczne zapisy znoszące tę opłatę. Kartę bez prowizji najłatwiej dostać w pierwszym roku współpracy z bankiem; to sposób na przyciągnięcie nowych klientów. Oferty różnią się szczegółami. Niekiedy zerowa stawka jest wpisana do cennika, w innych instytucjach trzeba skorzystać z powtarzanych regularnie promocji. Bywa też, że roczna opłata jest wprawdzie pobierana, ale bank ją zwraca, gdy klient wykona kilka płatności.

O zwolnienie z opłat za kolejne lata jest już trudniej, bo przysługuje ono tym, którzy wydają kartą co najmniej 1 tys. lub 1,5 tys. zł miesięcznie. Można jednak znaleźć instytucje, dla których aktywnym klientem jest taki, który miesięcznie realizuje transakcje o wartości kilkuset złotych (niskie progi obowiązują np. w BGŻ, Dominet Banku i ING). Ciekawą ofertę dla osób, które często płacą kartą niewielkie sumy, mają MultiBank i Polbank; tu na zwolnienie można zapracować, realizując określoną liczbę transakcji w ciągu miesiąca.

Aby korzystanie z karty kredytowej nie przysparzało niepotrzebnych kosztów, wystarczy trzymać się dwóch prostych zasad: używać jej tylko do transakcji bezgotówkowych (np. w sklepie) i spłacać całość zadłużenia w terminie wskazanym na wyciągu. Wtedy karta będzie albo darmowa, albo jedynym kosztem będzie opłata roczna.

W rzeczywistości nie zawsze udaje się przestrzegać tych reguł. Czasem trzeba skorzystać z oprocentowanego kredytu. Ważne, by robić to rozsądnie.

Kredyt na karcie nie jest już tak drogi jak kilka lat temu. Co prawda w wielu bankach jego oprocentowanie wynosi ponad 20 proc. w skali roku, ale są też instytucje, które naliczają odsetki mniej więcej takie jak przy kredycie w ROR. Ciekawą ofertę ma mBank. Zaproponował on kilka taryf – oprocentowanie kredytu jest tym niższe, im wyższa roczna opłata za kartę.Żeby zmniejszyć koszty, zadłużenie na karcie można utrzymywać do ostatniego dnia okresu bez odsetek, a potem spłacić je środkami z linii kredytowej w ROR. Operację tę opłaca się zrobić nawet wtedy, gdy kredyt w ROR jest oprocentowany tak samo jak ten na karcie.

Dla uproszczenia przyjmijmy, że w okresie rozliczeniowym obejmującym cały styczeń klient wykonał kartą tylko jedną operację (np. 5 stycznia), a bank określił termin spłaty kredytu na 20 lutego. Jeżeli do tego dnia zadłużenie zostanie uregulowane w całości, bank nie pobierze odsetek. Posiadacz karty może więc 20 lutego wziąć pieniądze z linii kredytowej w ROR i spłacić nimi kredyt na karcie. Wtedy bank naliczy odsetki od 20 lutego do dnia, w którym zadłużenie w ROR zostanie spłacone. Gdyby klient pozostawił dług na karcie, zostałby obciążony odsetkami już od 5 stycznia (tylko spłata całego zadłużenia w terminie wskazanym na wyciągu pozwala uniknąć odsetek). W efekcie korzystanie z dwóch kredytów może okazać się tańsze niż z jednego.

Zadłużenie na karcie można też zastąpić kredytem ratalnym na zakupy opłacone kartą. W tym celu należy skontaktować się z bankiem i wskazać, które zakupy mają zostać „wyjęte” z miesięcznego wyciągu i rozliczone w systemie ratalnym.