Uprawia grafikę, rysunek, malarstwo sztalugowe i monumentalne. Jej twórczość wyraźnie ewoluuje, zachowując jednak silny indywidualny rys. Lata 40. to realistyczne portrety, lata 50. – metaforyczne prace kojarzone z surrealizmem, 60. – obrazy i grafiki zbliżone do informelu. Późniejsze prace wypełniają abstrakcyjne znaki i symbole.

Nierzadko źródłem jej inspiracji jest muzyka, poezja, astrologia i magia. W kręgu zainteresowań artystki znajduje się ezoteryka, okultyzm, kabała, religie dalekowschodnie. Znaczącą rolę w jej twórczości odegrała medytacja.

Urodziła się w Sosnowcu. Studiowała na ASP w Krakowie (1938 r.), w Kunstgewerbeschule u prof. F. Pautscha (1940 – 1942) i po wojnie ponownie na krakowskiej ASP, m.in. w pracowniach prof. E. Eibischa i W. Taranczewskiego. Od 1948 r. w krakowskiej uczelni uczyła malarstwa sztalugowego i monumentalnego. Od roku 1957 r. jest członkiem II Grupy Krakowskiej. Jej prace znajdują się w wielu muzeach i kolekcjach prywatnych, polskich i zagranicznych, m.in. w Galerii Uffizi we Florencji, Albertinie w Wiedniu. Prezentowane były na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych oraz ponad 200 zbiorowych w kraju i za granicą. Retrospektywną wystawę jej twórczości można było obejrzeć w 2006 r. w Muzeum Narodowym w Krakowie.