Rząd planuje fuzję HSW i Bumaru

Taki scenariusz wynika z przyjętego w zeszłym tygodniu przez Radę Ministrów "Planu prywatyzacji na lata 2012-2013" - ale czy jest realny ?

- Nie znamy szczegółowych zamiarów właściciela, więc nie będziemy komentować sprawy – ucina pytania w sprawie fuzji z Bumarem rzecznik HSW Bartosz Kopyto.

Dotąd wszelkie plany łączenia rywalizujących  firm upadały. Czy tym razem będzie inaczej ?

- Wydaje się że, minister skarbu państwa , jest tym razem zdeterminowany, by skonsolidować największych państwowych graczy w zbrojeniówce – mówi  jeden z branżowych menedżerów. Z kolei  znany w środowisku analityk , twierdzi, że opór  przed Bumarem w HSW, skazuje nieuchronnie te integracyjne plany na niepowodzenie.

Finał obronnej strategii

W tym roku  kończy się realizacja  przyjętej jeszcze w ostatnim roku rządów PiS strategii konsolidacji i wspierania rozwoju polskiego przemysłu obronnego. W latach 2007 -12 zgodnie z jej wytycznymi  trwała restrukturyzacja i integracja  firm  w grupie Bumar , wyraźnie osłabiona  przez kryzys i załamanie na  rynku zamówień wojskowych. Zrestrukturyzowany holding koncentruje dziś ponad  20 obronnych firm  i miał w zeszłym roku przychody na poziomie 2,3 mld zł, czyli słabsze niż w latach poprzednich. W ramach reformy zbrojeniówki  skomercjalizowano  w tym samym okresie 12 przedsiębiorstw remontowo produkcyjnych  nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej. Teraz Bumar czeka przekształcenie w spółkę akcyjną i trudne zadanie podzielenia się wpływami z coraz potężniejszym ośrodkiem broni artyleryjskiej  na Podkarpaciu – Hutą Stalowa Wola

Potęga HSW

Wojskowa HSW, która jeszcze niedawno była w poważnych tarapatach, dziś liczy na wojskowe zamówienia warte w najbliższych latach ok. 2 miliardy złotych. Oprócz samobieżnych haubic krab armia już zamawia  w hucie  mobilne wyrzutnie rakiet langusta i czeka tylko na dokończenie prac nad automatycznie ładowanym, samobieżnym ciężkim moździerzem rak, aby umieścić go na liście pilnych zakupów. Po zastrzyku pieniędzy, z wejścia do stalowowolskiego biznesu chińskiego koncernu Liugong, siła zbrojeniowej firmy z Podkarpacia jeszcze wzrosła . Jak nieoficjalnie dowiedziała się „Rz". Huta  wygrała właśnie  przetarg i jest bliska przejęcia  podwrocławskiej fabryki Jelcz-Komponenty , która produkuje  specjalistyczne, wojskowe ciężarówki  o dużej ładowności, wykorzystywane  dotąd przez HSW , jako podwozia  do wyrzutni rakiet langusta  i pojazdy transportowe do innych systemów  broni  powstających w Stalowej Woli. Jest tajemnicą poliszynela, że fuzja z Jelczem wzmocni jeszcze bardziej stalowowolski kompleks zbrojeniowy w zaciętej, choć dyskretnej rywalizacji z Bumarem o pozycję i prymat na rynku zbrojeniowym.

Sensowne połączenie

Zdaniem Ryszarda Kardasza, przewodniczącego rady nadzorczej HSW a zarazem  szefa konsorcjum Bumar Żołnierz połączenie HSW z Bumarem  to przedsięwzięcie racjonalne. Fuzja zażegnałaby szkodliwą polsko – polską konkurencję i pozwoliła  stworzyć zintegrowany, znaczący ośrodek produkcji broni artyleryjskiej a także wielozadaniowych - podwozi i wyspecjalizowanych pojazdów na kołach i gąsienicach – dla własnej armii i na eksport.

Kardasz  twierdzi, że  wspólny biznes i nowe, innowacyjne projekty szybko zażegnają  animozje między HSW i Bumarem. – Nie mam wątpliwości , że uprzedzenie do Bumaru wzięło się w hucie z nie najlepszych doświadczeń z przeszłości  , kiedy warszawski holding miał opinię forsującego bezpardonowo wyłącznie własne interesy – mówi prezes Kardasz.

Na giełdę  po konsolidacji

Rządowy  plan prywatyzacji  przewiduje, iż po ostatecznym rozliczeniu prywatyzacji cywilnej części HSW  ( biznes spychaczy i koparek  kupił w ty6m roku  chiński inwestor Liugong ) wojskowa cześć huty  zostanie na nowo  wyceniona i dopiero wówczas  wniesiona do Bumaru.

W rządowych dokumentach  podano, że zaplanowane przekształcenia własnościowe w spółkach zbrojeniowych nadzorowanych przez MSP i MON poza Bumarem obejmą jeszcze 23 spółki.

W marcowym wywiadzie dla PAP wiceminister skarbu państwa Rafał Baniak informował, że ewentualny debiut Bumaru na giełdzie mógłby nastąpić najpóźniej na przełomie 2014/15 roku.