Wyspa jest niewielka - ma długość 3,5 km i wysokość 60 metrów nad poziomem morza. Jest skalista, porośnięta trawą i gdzieniegdzie drzewami. Cała wyspa ma powierzchnię 266 hektarów. Na Inchmarnock znajdują się też dwa niewielkie jeziorka.

Jej nazwa oznacza Wyspa Marnocka i pochodzi według legendy od imienia mnicha, który w VII wieku założył na wyspie klasztor.

We wczesnym średniowieczu na wyspę regularnie najeżdżali Wikingowie, łupiąc klasztor i zabijając zakonników. W XIX wieku upodobali ją sobie przemytnicy. Według legendy jedna z mieszkanek Bute, mocno uzależniona od alkoholu, została zesłana na wyspę, by tam wyleczyć się z nałogu. Natomiast w czasie II wojny światowej stacjonowali tu żołnierze, intensywnie ćwicząc i odpoczywając przed kolejnymi zadaniami bojowymi na froncie.

W latach 50. zeszłego wieku rolnik mieszkający na wyspie odkrył grobowiec kobiety z epoki brązu. Doczesne szczątki dawnej mieszkanki wyspy można podziwiać na terenie wyspy, pod szklanym sarkofagiem zbudowanym w miejscu pochówku.

Wyspa Inchmarnock została wystawiona na sprzedaż za 1,4 mln funtów czyli około 6,6 mln złotych. Jej właścicielem jest były polityk i znany szkocki biznesmen Robert Smith.

Obecnie na wyspie funkcjonuje niewielkie gospodarstwo hodowlane ze stadem krów - szkockiej rasy wyżynnej oraz rasy Beef Shorthorn, jest też sporo pastwisk i niewielki, prywatny port z własnym promem kursującym na stały ląd.

Na wyspie nie ma jednak budynków mieszkalnych, jest za to kilka opuszczonych budynków, które można wyremontować i zasiedlić. To pozostałości po dawnym gospodarstwie, które jest opuszczone od ponad 30 lat. Obecny zarządca wyspy mieszka w niewielkim domu znajdującym się na stałym lądzie, nad samym brzegiem. Widać z niego cała wyspę. Ten dom - z czterema sypialniami - też jest na sprzedaż razem z wyspą.