Wybaczcie, że tylko wygrywamy

[i]Korespondencja z Port Elizabeth [/i]

Tym meczem oba zespoły mają się usprawiedliwić przed kibicami. Zwycięstwo i awans do półfinału będą oczyszczeniem i spłatą zaciągniętego kredytu. Dwie piłkarskie potęgi postawiły wszystko na jedną kartę, rezygnując z tego, co było ich znakiem rozpoznawczym i co kochali kibice. Zdecydowali się po prostu zwyciężać.

Reprezentacja Holandii tak gładko do ćwierćfinału wielkiego turnieju nie awansowała już dawno, w najlepszej ósemce mundialu jest pierwszy raz od 12 lat, a i tak kibice nie są zachwyceni.

Piłkarze Berta van Marwijka, w klubach odpowiedzialni za przyspieszanie, na mundialu pokazują, że opłaca się czekać bezczynnie nawet godzinę. Dania, Japonia, Kamerun i Słowacja – drużyny, które przegrały z Holendrami na tym turnieju, zdaniem bramkarza Maartena Stekelenburga były zespołami, które gwarantowały, że w końcu popełnią błąd.

– Pierwszy raz na tym turnieju nie będziemy faworytami. Ale jeśli pozostaniemy tak skupieni jak dotychczas, nic nam nie grozi – zapewnia van Marwijk. Holendrzy wygrali cztery mecze w RPA, osiem w eliminacjach. Nie ma na nich mocnych od 23 spotkań. Na mundialu stracili tylko dwa gole, oba w końcówkach, oba z rzutów karnych. Piłkarze, rozmawiając z dziennikarzami po meczach, dziwili się, że w ogóle padają pytania o brzydką grę.

Rysę na szkle własnoręcznie zrobił Robin van Persie. Trudne dziecko holenderskiego futbolu, jeszcze jako nastolatek oskarżony o gwałt, schodząc z boiska w meczu ze Słowacją, powiedział van Marwijkowi, że powinien zmienić Wesleya Sneijdera. Kamery na tak wielkich imprezach są bezlitosne, nikt nie uwierzył w tłumaczenie zawodnika, że nie przypomina sobie, by wymienił jakieś nazwisko. Wymienił – tego, kogo w drużynie nie znosi najbardziej.

Van Marwijk najpierw sprawę zbagatelizował, później zebrał całą drużynę i wymusił na van Persie’em przeprosiny. Holendrzy mają bogatą historię eliminowania się z wielkich turniejów bez pomocy rywala. Kłócili się już o pieniądze, podział ról w drużynie i kolor skóry.

Teraz miało być inaczej, bo gwarantował to van Marwijk, trener, którego wszyscy zawodnicy szanują. Szanował go też van Persie za to, że gra w pierwszym składzie, bo trener puścił w niepamięć wszystkie nieporozumienia ze wspólnych czasów w Feyenoordzie Rotterdam, kiedy odsyłał krnąbrnego juniora do rezerw.

Holendrzy z Brazylijczykami znają się dobrze. Z Madrytu lecieli do RPA Rafael van der Vaart i Kaka, z Mediolanu – Lucio, Maicon i Sneijder, którzy z Interem w finale Ligi Mistrzów pokonali Bayern Monachium rządzony przez Marka van Bommela i Arjena Robbena, od którego zależy, czy w grze Holendrów jest trochę magii.

Dunga jest najmłodszym z trenerów, którzy zostali na mundialu, ma 46 lat i dobre pomarańczowe wspomnienia. W 1994 roku uczestniczył w pięknym ćwierćfinale wygranym przez Brazylię 3:2 w drodze po tytuł. Cztery lata później obie drużyny spotkały się w półfinale. Po 120 minutach był remis 1:1, karne lepiej strzelali Dunga z kolegami, ale w finale i tak Brazylia przegrała z Francją.

Tamta drużyna pełna była gwiazd i trudnych osobowości. Zespół stworzony teraz przez Dungę – trenera jest chyba najgrzeczniejszy w historii, nawet skandalista Robinho siedzi cicho, czując, że nie pasuje do towarzystwa. Przebłysk geniuszu na razie pokazuje głównie Kaka, który zawsze nagradzany był za czystą grę, a w RPA zobaczył już trzy żółte kartki i jedną czerwoną.

Wszystkie były jego zdaniem niesłuszne. Kaka jest jak ministrant, przyrzeka, że nie fauluje specjalnie, w jego obronie w telewizji występuje nawet babcia. Przed stadionami, na których gra Brazylia, znajomi piłkarza wyjmują z bagażników płyty DVD – również po polsku, na których opowiada o tym, jak ważny jest dla niego Bóg. Wszystko po cichu, żeby nie dowiedziała się FIFA.

Dunga ma trochę problemów ze składem – Elano i Felipe Melo są kontuzjowani, za kartki pauzuje Ramires. O reprezentacji Holandii trener Brazylijczyków mówi to samo, co o każdej drużynie – że ma solidnych piłkarzy. Z duszy odkrywcy Dunga nie ma nic, ale jeśli wygra mistrzostwa świata, nikt nie będzie o tym pamiętał.

Mecz w Port Elizabeth wydaje się ostatnim zakrętem przed finałem. Na drodze do meczu o złoto Brazylijczykom lub Holendrom stanie bowiem zwycięzca pary Urugwaj – Ghana.

[ramka][srodtytul]Opinie[/srodtytul]

[b]Dunga, trener Brazylijczyków[/b]

Spodziewam się bardzo szybkiego meczu, myślę, że będzie to dobre widowisko, które spodoba się kibicom. Obie drużyny mają świetnie wyszkolonych piłkarzy, umiejących dryblować i podejmować ryzyko. Bez przerwy szukają szansy na gola. A kiedy obie drużyny grają w ten sposób, gwarantuje to wysoki poziom meczu. W tej fazie nie można już czekać na ruch rywala, chcesz wygrać i zdobyć mistrzostwo świata – musisz sam zaatakować. Spotkanie z Holandią to będzie otwarty futbol, z wieloma okazjami pod bramką. To, co wydarzyło się dotychczas, już się nie liczy. I dla nas, i dla Holendrów ważny jest tylko tytuł. Nie wymyśliłem żadnej nowej taktyki, nie można wszystkiego zmieniać na każdym spotkaniu. Do tej pory piłkarze mnie nie zawiedli, liczę więc, że i tym razem będzie dobrze.