"Rzeczpospolita": Eksperci z branży nieruchomości mówią, że Praga-Północ wraca do Warszawy w wielkim stylu. Dzielnica staje się coraz modniejsza wśród artystów, ludzi biznesu, dziennikarzy. Co ich tu przyciąga?

Paweł Lisiecki: Praga to jedyna dzielnica w Warszawie, która zachowała przedwojenny charakter i ciągłość pokoleniową, stąd jej fenomen. To miasto w mieście, które otwiera się na nowoczesność. Już od pewnego czasu ta tajemnicza dzielnica leżąca tylko dwa przystanki tramwajowe od placu Bankowego, zaczęła przyciągać artystów, ludzi kultury i sztuki. Zakładali oni swoje pracownie w starych kamienicach. Następnie potencjał dzielnicy odkryli biznesmeni. Bliskość centrum miasta, sąsiedztwo rzeki, autentyczna, choć zaniedbana, architektura XIX wieku są elementami, które przy odpowiednim wsparciu finansowym mogą stanowić o powodzeniu podjętych inwestycji.

Czym dzielnica kusi inwestorów? Ma wiele działek pod osiedla mieszkaniowe?

Mamy dwa rodzaje terenów pod inwestycje, również mieszkaniowe. To plomby pomiędzy starą zabudową mieszkaniową i tereny poprzemysłowe. Praga była dzielnicą w dużej mierze robotniczą. Fabryczki, manufaktury, infrastruktura kolejowa były poprzetykane czynszowymi kamienicami, w których mieszkania wynajmowali robotnicy. Taki obraz Pragi jest widoczny jeszcze w wielu miejscach. Pomiędzy starą zabudową często powstają nowoczesne, ładnie wkomponowane w historyczną zabudowę, kamienice mieszkalne. Mieszkają w nich ludzie wcześniej z Pragą niezwiązani. To korzyść dla dzielnicy. Zmienia się bowiem struktura społeczna mieszkańców, napływają ludzie młodzi. Natomiast tereny poprzemysłowe to miejsca, gdzie najłatwiej inwestować. Ciekawe efekty daje dodatkowo wkomponowanie nowo projektowanych budynków mieszkalnych w pozostałości fabryk i budynków przemysłowych.